آیا مصرف استامینوفن در بارداری باعث اختلالات رشدی ــ عصبی در کودک می شود؟

نتایج یک مطالعه  جدید نشان می دهد مصرف استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ای دی اچ دی) یا ناتوانی ذهنی در کودکان ارتباطی ندارد.

به گزارش سقف شیبدار، این پژوهش که در «جاما نتورک» (JAMA Network) منتشر شد، داده های بیش از 2.4 میلیون کودک متولدشده در سوید را از سال 1995 تا 2019 با پیگیری تا دسامبر 2021، تجزیه و تحلیل کرد. 

بنابر گزارش نشریه «هیل»، متخصصان در نهایت به این نتیجه رسیدند که  بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اختلال های عصبی ــ رشدی ارتباطی وجود ندارد و این اختلال ها می تواند به عوامل دیگری مربوط باشد.

طبق گفته متخصصان، مقایسه شاخص خطر مطلق (absolute risk/ میزان وقوع یک بیماری خاص در یک جمعیت خاص در یک بازه زمانی مشخص) در کودکان 10 ساله ای که در معرض استامینوفن قرار گرفته بودند، با افرادی که در معرض آن نبودند، نشان داد در مورد ابتلا به اوتیسم، این خطر 1.33 درصد در برابر 1.53 درصد بود. این میزان در ابتلا به ای دی اچ دی 2.46 درصد در برابر 2.87 درصد شد و در ابتلا به ناتوانی ذهنی این آمار به 0.70 درصد در برابر 0.82 درصد رسید.

از آنجا که تحلیل و بررسی اولیه نشان داد خطر ابتلا به اوتیسم، ای دی اچ دی و ناتوانی ذهنی در میان کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری استامینوفن مصرف کرده اند، کمی افزایش می یابد، متخصصان پژوهش دوم را روی خواهر و برادرها انجام دادند.

طبق تجزیه و تحلیل گروه کنترل خواهر و برادرهاــ که مصرف استامینوفن مادران هنگام بارداری یکی از آن ها و مصرف نکردن در بارداری دیگری را بررسی می کردــ هیچ ارتباطی بین اختلالات رشدی ــ عصبی و مصرف استامینوفن گزارش نشد.

به گزارش ایندیپندنت، این تحقیق نشان داد که بین مصرف استامینوفن و اختلالات رشدی ــ عصبی رابطه علت و معلولی وجود ندارد.

بر اساس نتایج این پژوهش، یک عامل یا علت خاص و یکتا نمی تواند به تنهایی این ارتباط را تبیین کند، بلکه عوامل متعددی مانند سلامتی والدین و مشخصه های جمعیت شناختی نظیر سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، درآمد، محل زندگی و وضعیت اجتماعی ــ اقتصادی ممکن است به طور جداگانه یا در ترکیب با یکدیگر، بر ارتباط بین مصرف استامینوفن و بروز این اختلال ها تاثیرگذار باشند.

پایان خبر سقف شیبدار