لذت صعود به کوه آتشفشانی لین Ijen

برای علاقه مندان به ماجراجویی و کشف پدیده های طبیعی منحصربه فرد صعود به یک کوه آتشفشانی فعال می تواند تجربه ای فراموش نشدنی باشد. اما تصور کنید این کوه خانه ی پدیده ای نادر به نام «آتش آبی» و دریاچه ای با رنگ فیروزه ای خیره کننده باشد. کوه آتشفشانی ایجن (Ijen) در شرق جزیره جاوه اندونزی دقیقاً چنین ترکیبی از زیبایی و چالش را ارائه می دهد. این مقصد فراتر از یک کوهپیمایی ساده فرصتی برای مشاهده ی یکی از شگفت انگیزترین جلوه های زمین شناسی و آشنایی با شرایط دشوار زندگی انسان در مجاورت طبیعت سرکش است. اگر به دنبال تجربه ای هستید که هم هیجان انگیز باشد و هم چشم اندازهایی بی نظیر پیش چشمانتان قرار دهد ایجن مقصدی است که باید در لیست سفرهای خود قرار دهید. این راهنما به شما کمک می کند تا با آمادگی کامل لذت صعود به این آتشفشان خاص را تجربه کنید.

درباره کوه آتشفشانی لین Ijen

مجموعه آتشفشانی ایجن در بخش شرقی جزیره جاوه اندونزی واقع شده و شامل چندین مخروط آتشفشانی است که در میان آن ها آتشفشان کاوا ایجن (Kawah Ijen) با دهانه و دریاچه ی اسیدی خود شهرت جهانی دارد. این منطقه به دلیل پدیده های طبیعی خاص خود به ویژه «آتش آبی» و دریاچه فیروزه ای رنگ به یکی از مقاصد محبوب برای طبیعت گردان و ماجراجویان تبدیل شده است. ایجن یک آتشفشان فعال محسوب می شود هرچند فوران های آن معمولاً شامل جریان گدازه نیستند و بیشتر در قالب خروج گازهای آتشفشانی رخ می دهند. این ویژگی ها در کنار چشم اندازهای طبیعی اطراف ایجن را به مکانی دیدنی و خاص در جهان تبدیل کرده است.

آتشفشان کاوا آیجن اندونزی

کاوا ایجن بخشی از یک مجموعه آتشفشانی بزرگتر در ارتفاع حدود ۲۷۹۹ متری از سطح دریا قرار دارد. شهرت اصلی این آتشفشان نه به خاطر ارتفاعش بلکه به دلیل پدیده های نادر و منحصر به فردی است که در دهانه آن رخ می دهد. این آتشفشان در میان مناظر کوهستانی شرق جاوه واقع شده و دسترسی به آن معمولاً از شهرهای نزدیک مانند بانیووانگی (Banyuwangi) یا باندونگ (Bondowoso) صورت می گیرد. منطقه اطراف ایجن دارای تنوع زیستی و جاذبه های طبیعی دیگری نیز هست که آن را به مقصدی کامل برای علاقه مندان به طبیعت تبدیل می کند. فعالیت های زمین شناسی در این منطقه باعث شکل گیری چشم اندازهای دراماتیک و منحصر به فردی شده که در کمتر نقطه ای از جهان می توان مشابه آن را یافت.

مسیر دسترسی برای صعود به کوه آتشفشانی لین

برای دسترسی به کوه آتشفشانی ایجن ابتدا باید خود را به جزیره جاوه در اندونزی برسانید. معمولاً گردشگران با پرواز به یکی از شهرهای بزرگ جاوه مانند جاکارتا یا سورابایا سفر می کنند و سپس با پرواز داخلی یا قطار به شهرهای نزدیک تر به ایجن مانند بانیووانگی می روند. از بانیووانگی یا باندونگ می توان با استفاده از خودروهای کرایه ای ون یا تورهای محلی به سمت پایگاه اصلی صعود به ایجن که پالتودینگ (Paltuding) نام دارد حرکت کرد. این پایگاه در ارتفاع حدود ۱۸۵۰ متری قرار دارد و نقطه شروع مسیر پیاده روی به سمت دهانه آتشفشان است. مسیر جاده ای از شهر تا پالتودینگ ممکن است حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت زمان ببرد و بسته به شرایط جاده کمی ناهموار باشد.

نقشه صعود به کوه آتشفشانی لین Ijen

مسیر صعود از پایگاه پالتودینگ به سمت دهانه کاوا ایجن کاملاً مشخص و پاکوب است و نیازی به مهارت های فنی کوهنوردی ندارد اما شیب نسبتاً تندی دارد. طول مسیر اصلی صعود حدود ۳ کیلومتر است و اختلاف ارتفاعی در حدود ۸۵۰ متر را پوشش می دهد. نقشه کلی مسیر شامل یک بخش ابتدایی با شیب ملایم تر است که سپس به یک بخش با شیب تندتر تبدیل می شود. در نزدیکی دهانه آتشفشان مسیر کمی هموارتر می شود و سپس یک فرود نسبتاً تند به داخل دهانه برای رسیدن به محل مشاهده آتش آبی و دریاچه وجود دارد. این فرود حدود ۸۰۰ متر طول دارد و به دلیل وجود سنگ های سست و گازهای سمی چالش برانگیز است. نقشه مسیر معمولاً در پایگاه پالتودینگ یا توسط راهنماهای محلی ارائه می شود و دنبال کردن آن برای جلوگیری از گم شدن ضروری است.

وسایل مورد نیاز برای صعود به کوه آتشفشانی لین Ijen

صعود به ایجن به خصوص برای مشاهده آتش آبی در شب نیازمند تجهیزات خاصی است. مهم ترین وسیله ماسک گاز با فیلتر مناسب است که برای محافظت در برابر گازهای سمی سولفوریک در اطراف دهانه آتشفشان و داخل گودال ضروری است. بدون ماسک تنفس در این منطقه بسیار خطرناک و غیرممکن است. یک چراغ پیشانی یا چراغ قوه قوی برای پیمایش در تاریکی شب الزامی است. کفش های کوه پیمایی محکم و مناسب برای مسیرهای سنگی و ناهموار نیز اهمیت بالایی دارند. به دلیل اختلاف دمای شب و روز در ارتفاعات و همچنین وزش باد پوشیدن لباس های لایه لایه گرم و یک لایه ضد باد و ضد آب توصیه می شود. همراه داشتن آب کافی تنقلات انرژی زا دستکش کلاه و یک کیت کوچک کمک های اولیه نیز از ضروریات است.

نکات ایمنی برای صعود به کوه آتشفشانی لین

صعود به ایجن با وجود زیبایی هایش خطراتی نیز به همراه دارد که اصلی ترین آن ها مربوط به گازهای سمی آتشفشانی است. این گازها به خصوص دی اکسید سولفور و سولفید هیدروژن می توانند باعث مشکلات تنفسی شدید سوزش چشم و گلو و در غلظت های بالا حتی مرگ شوند. بنابراین استفاده صحیح و مداوم از ماسک گاز در نزدیکی دهانه و گودال آتشفشان حیاتی است. مسیر فرود به داخل دهانه ناهموار و لغزنده است؛ احتیاط در هنگام پایین رفتن و بالا آمدن و استفاده از باتوم کوهنوردی می تواند کمک کننده باشد. فعالیت آتشفشان غیرقابل پیش بینی است؛ همیشه به هشدارهای راهنماها یا مسئولین پارک توجه کنید و از ورود به مناطق پرخطر یا نزدیک شدن بیش از حد به منابع گاز خودداری کنید. صعود شبانه در تاریکی انجام می شود بنابراین دقت در هر قدم و استفاده از نور کافی اهمیت زیادی دارد. اگر سابقه بیماری های تنفسی یا قلبی دارید قبل از اقدام به صعود با پزشک مشورت کنید.

آتش آبی در جزایر اندونزی

پدیده آتش آبی (Blue Fire) در کاوا ایجن یکی از نادرترین و جذاب ترین جلوه های طبیعی زمین است و تنها در چند نقطه محدود در جهان مشاهده می شود. این پدیده در ایجن به دلیل خروج گازهای سولفوریک با دمای بسیار بالا (گاهی تا ۶۰۰ درجه سانتی گراد) از شکاف های سنگ ها در نزدیکی دهانه آتشفشان رخ می دهد. هنگامی که این گازها در تماس با اکسیژن هوا قرار می گیرند مشتعل شده و با شعله ای به رنگ آبی یا بنفش می سوزند. این شعله ها می توانند تا ارتفاع ۵ متر زبانه بکشند و در تاریکی شب منظره ای وهم آلود و خیره کننده ایجاد می کنند. این آتش در واقع سوختن خود گاز است نه گدازه مذاب.

شعله های آبی رنگ

منظره شعله های آبی رنگ در کاوا ایجن بیشتر در ساعات تاریکی شب و قبل از طلوع آفتاب قابل مشاهده است. با روشن شدن هوا و طلوع خورشید درخشش شعله های آبی در برابر نور روز کم رنگ شده و از بین می رود. بهترین زمان برای دیدن این پدیده معمولاً بین ساعت ۲ تا ۴ صبح است که تاریکی مطلق بر منطقه حاکم است. گردشگران معمولاً صعود خود را اواخر شب آغاز می کنند تا قبل از طلوع آفتاب به دهانه آتشفشان برسند و این منظره بی نظیر را از نزدیک ببینند. پایین رفتن به داخل گودال برای مشاهده نزدیک تر آتش آبی بسیار خطرناک است و باید با احتیاط فراوان و ترجیحاً با راهنمای محلی انجام شود.

علم نهان در پس این جادو

پدیده آتش آبی در ایجن ریشه در شیمی دارد. گازهای سولفوریک که از دل زمین خارج می شوند حاوی گوگرد هستند. در دماهای بسیار بالا این گازها با اکسیژن موجود در هوا واکنش داده و می سوزند. رنگ آبی شعله ناشی از احتراق گوگرد است. بخشی از این گازها ممکن است در حین بالا آمدن سرد شده و به گوگرد مذاب تبدیل شوند که این گوگرد مذاب نیز به رنگ قرمز تیره دیده می شود و پس از سرد شدن به رنگ زرد جامد در می آید. اما شعله های آبی مستقیماً از سوختن گازها ناشی می شوند. این پدیده یادآوری می کند که حتی خطرناک ترین محیط های زمین نیز می توانند میزبان زیبایی های علمی و بصری شگفت انگیزی باشند.

دریاچهء فیروزه ای Kawah Ijen

دریاچه کاوا ایجن که در دهانه آتشفشان قرار گرفته یکی دیگر از ویژگی های برجسته این منطقه است. این دریاچه با رنگ فیروزه ای یا آبی روشن خیره کننده خود منظره ای دراماتیک در کنار دودهای آتشفشانی ایجاد می کند. اما زیبایی این دریاچه با خطری بزرگ همراه است: این دریاچه بزرگترین دریاچه اسیدی در جهان است. آب آن حاوی غلظت بسیار بالایی از اسید سولفوریک و مواد معدنی حل شده است که آن را برای هر نوع حیات نامناسب می سازد. رنگ فیروزه ای آن نیز به دلیل وجود مقادیر زیادی گوگرد و فلزات حل شده در آب است.

اسرارآمیزترین نقاط زمین ایجن کاوا اسیدی ترین دریاچه جهان

اندازه گیری های علمی نشان داده که pH آب دریاچه کاوا ایجن فوق العاده پایین است گاهی اوقات به کمتر از ۰.۱۳ می رسد که آن را به یکی از اسیدی ترین محیط های طبیعی روی زمین تبدیل می کند. این میزان اسیدیته حتی از اسید باتری هم بیشتر است. این دریاچه منبع اصلی گازهای سولفوریک است که پدیده آتش آبی را ایجاد می کنند و همچنین منبع گوگردی است که توسط معدنچیان محلی استخراج می شود. وجود چنین دریاچه ای با این حجم و اسیدیته بالا در دهانه یک آتشفشان ایجن را به یک آزمایشگاه طبیعی منحصر به فرد برای دانشمندان و یک جاذبه شگفت انگیز برای گردشگران تبدیل کرده است هرچند نزدیک شدن به آب آن بدون تجهیزات حفاظتی بسیار خطرناک است.

بهره برداری های انسانی

کاوا ایجن تنها یک جاذبه توریستی نیست بلکه محل کار معدنچیان محلی نیز محسوب می شود. این معدنچیان در شرایطی فوق العاده دشوار و خطرناک به استخراج گوگرد از دهانه آتشفشان می پردازند. گازهای سولفوریک خروجی از زمین از طریق شبکه ای از لوله های سرامیکی هدایت می شوند تا سرد شده و به گوگرد مذاب تبدیل شوند. این گوگرد مذاب قرمز رنگ پس از سرازیر شدن بر روی زمین سرد شده و به قطعات جامد زرد رنگ تبدیل می شود. معدنچیان این قطعات گوگرد را با دست جدا کرده خرد می کنند و در سبدهای حصیری بر دوش خود حمل می کنند. باری که آن ها حمل می کنند می تواند بین ۷۵ تا ۹۰ کیلوگرم وزن داشته باشد.

مسیر حمل گوگرد برای معدنچیان بسیار سخت و طاقت فرسا است؛ آن ها باید مسیری حدود ۳ کیلومتری را با شیب ۴۵ تا ۶۰ درجه به سمت پایین کوه و سپس بازگشت با بار طی کنند و این کار را اغلب دو بار در روز انجام می دهند. این کار علاوه بر فشار فیزیکی بالا آن ها را به طور مداوم در معرض گازهای سمی و بخارات خطرناک قرار می دهد. متأسفانه بسیاری از این کارگران بدون تجهیزات حفاظتی کافی مانند ماسک گاز یا لباس های محافظ کار می کنند که سلامت آن ها را به شدت به خطر می اندازد. بازدید از منطقه معدنکاری و مشاهده کار این افراد درک عمیق تری از سختی های زندگی و وابستگی انسان به منابع طبیعی حتی در خطرناک ترین شکل آن به بازدیدکنندگان می دهد.

کاوا ایجن کجاست؟

کاوا ایجن در شرق جزیره جاوه در کشور اندونزی قرار دارد و بخشی از یک مجموعه آتشفشانی بزرگتر است.

دلیل آبی بودن شعله های آتش در ایجن چیست؟

آتش آبی نتیجه سوختن گازهای سولفوریک با دمای بالا در تماس با اکسیژن هوا در نزدیکی دهانه آتشفشان است.

بهترین زمان برای بازدید از آتش آبی ایجن چه موقع است؟

بهترین زمان برای مشاهده آتش آبی ساعات تاریکی شب و قبل از طلوع آفتاب است معمولاً بین ساعت ۲ تا ۴ صبح.

صعود به کوه ایجن چقدر زمان می برد؟

صعود از پایگاه پالتودینگ تا دهانه آتشفشان معمولاً بین ۱.۵ تا ۲.۵ ساعت زمان می برد بسته به سرعت فرد.

میزان دشواری صعود به کوه ایجن چقدر است؟

صعود به ایجن متوسط تا دشوار محسوب می شود زیرا شامل پیمایش در مسیری با شیب تند به خصوص در بخش ابتدایی است.

آیا صعود به کوه آتشفشانی ایجن خطرناک است؟

بله به دلیل وجود گازهای سمی مسیر ناهموار و احتمال فعالیت آتشفشانی صعود خطرناک است. استفاده از ماسک گاز ضروری است.

برای بازدید از کاوا ایجن نیاز به راهنما داریم؟

استخدام راهنمای محلی به ویژه برای صعود شبانه و فرود به داخل گودال اکیداً توصیه می شود تا ایمنی شما تضمین شود.

هزینه ورودی کوه کاوا ایجن چقدر است؟

هزینه ورودی به منطقه کاوا ایجن متغیر است و معمولاً شامل هزینه پارک ملی می شود. بهتر است قبل از سفر اطلاعات به روز را بررسی کنید.

ویژگی های دریاچه اسیدی کاوا ایجن چیست؟

دریاچه کاوا ایجن بزرگترین و یکی از اسیدی ترین دریاچه های جهان است با رنگ فیروزه ای روشن و حاوی غلظت بالایی از اسید سولفوریک.