لذت چشیدن غذاهای اسپانیایی

سفر به اسپانیا تجربه ای بی نظیر از تاریخ فرهنگ و هنر است اما یکی از به یادماندنی ترین بخش های این سفر بدون شک غرق شدن در دنیای رنگارنگ و پرطعم آشپزی اسپانیایی است. این سرزمین با موقعیت جغرافیایی خاص خود در کنار دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس و همچنین تاریخ پرفراز و نشیبش گنجینه ای از خوراک های متنوع و اشتهاآور را در خود جای داده است. از غذاهای دریایی تازه گرفته تا خورش های سنگین و دسرهای شیرین هر منطقه از اسپانیا لهجه ی آشپزی منحصربه فرد خود را دارد. برای بسیاری از گردشگران چشیدن طعم های اصیل اسپانیایی نه تنها یک وعده غذایی بلکه بخشی جدایی ناپذیر از درک فرهنگ و سبک زندگی مردم این کشور است. این راهنما شما را در کشف این دنیای خوشمزه همراهی می کند تا با معروف ترین خوراک ها ریشه های آن ها و فرهنگ غذایی اسپانیا آشنا شوید و بتوانید نهایت لذت را از تجربه گاسترونومی این دیار ببرید.

آشنایی با غذاهای اسپانیایی؛ خلاقیت در هر لقمه

آشپزی اسپانیایی بر پایه سادگی استفاده از مواد اولیه تازه و باکیفیت و خلاقیت در ترکیب طعم ها استوار است. این ویژگی ها باعث شده تا غذاهای اسپانیا در عین حال که پیچیدگی های کمتری نسبت به برخی آشپزی های دیگر اروپایی دارند سرشار از مزه های عمیق و اصیل باشند. رکن اصلی بسیاری از غذاها را روغن زیتون باکیفیت سیر پیاز گوجه فرنگی و فلفل تشکیل می دهند. مفهوم «تاپاس» (Tapas) که بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ غذایی اسپانیاست خود گواه این خلاقیت و تنوع است. تاپاس ها در واقع پیش غذاها یا میان وعده های کوچکی هستند که در کنار نوشیدنی سرو می شوند و فرصتی عالی برای چشیدن طعم های مختلف در یک وعده به شمار می روند. این سبک غذا خوردن فضایی صمیمی و اجتماعی را فراهم می کند و به افراد امکان می دهد تا دور هم جمع شوند و از گفتگو و مزه های متنوع لذت ببرند. از املت ساده سیب زمینی (تورتیلای اسپانیایی) گرفته تا خوراک های پیچیده تر هر غذا داستانی برای گفتن دارد و نمایانگر روح زندگی در اسپانیاست.

تاریخچه و تنوع آشپزی اسپانیا

تاریخ آشپزی اسپانیا بازتابی از تاریخ غنی این کشور است. تأثیرات رومی ها مورها (مسلمانان) و بعدها کشف قاره آمریکا نقش مهمی در شکل گیری این آشپزی ایفا کرده اند. رومی ها زیرساخت های کشاورزی مانند کشت زیتون و گندم را بهبود بخشیدند در حالی که مورها با معرفی ادویه های جدید مانند زعفران بادام و برنج و همچنین فنون پخت پیشرفته تنوع بی نظیری به غذاهای اسپانیایی بخشیدند. ورود محصولاتی مانند گوجه فرنگی سیب زمینی فلفل و کاکائو از آمریکا در قرون بعدی انقلابی در آشپزی اسپانیا و کل اروپا ایجاد کرد. علاوه بر این تأثیرات تاریخی جغرافیای متنوع اسپانیا نیز به ایجاد تفاوت های منطقه ای چشمگیر در آشپزی منجر شده است. مناطق ساحلی مانند گالیسیا کاتالونیا و والنسیا به غذاهای دریایی تازه و پائیا معروفند در حالی که مناطق داخلی مانند کاستیا و آستوریاس بر گوشت حبوبات و خورش های مقوی تمرکز دارند. این تنوع منطقه ای تجربه چشیدن غذاهای اسپانیایی را به سفری دائمی در میان طعم های مختلف تبدیل می کند.

فرهنگ سرو غذا در اسپانیا

فرهنگ سرو غذا در اسپانیا با بسیاری از کشورهای دیگر متفاوت است و ارتباط نزدیکی با سبک زندگی و ساعات کاری مردم این کشور دارد. صبحانه (Desayuno) معمولاً سبک است و ممکن است شامل قهوه و یک شیرینی یا نان تست باشد. وعده اصلی غذا ناهار (Almuerzo یا Comida) دیرهنگام و حدود ساعت 2 تا 4 بعدازظهر صرف می شود و معمولاً مفصل ترین وعده روز است. شام (Cena) نیز بسیار دیرتر از آنچه در بسیاری از فرهنگ ها معمول است یعنی حدود ساعت 9 تا 11 شب خورده می شود. بین ناهار و شام بسیاری از مردم اسپانیا به سراغ «مِریندا» (Merienda) می روند که یک میان وعده سبک بعد از ظهر است. فرهنگ «تَپئو» (Tapeo) یا رفتن از باری به بار دیگر برای نوشیدن و خوردن تاپاس بخش مهمی از زندگی اجتماعی اسپانیایی هاست به خصوص قبل از ناهار یا شام. این ساعات و عادات غذایی تجربه ای منحصربه فرد را برای گردشگران فراهم می کند و نشان دهنده اهمیت غذا به عنوان یک رویداد اجتماعی و لذت بخش در اسپانیاست.

غذاهای معروف اسپانیایی

اسپانیا به دلیل تنوع بی نظیر غذاهایش شهرت دارد. از پائیا غذای ملی این کشور گرفته تا تاپاس های کوچک و اشتهاآور هر کدام از این خوراک ها داستانی از فرهنگ و تاریخ این سرزمین را روایت می کنند. در ادامه به معرفی برخی از معروف ترین و محبوب ترین غذاهای اسپانیایی می پردازیم که چشیدن طعم آن ها در سفر به این کشور تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.

پائیا (Paella)

پائیا یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین غذاهای اسپانیایی در سطح جهان است و اغلب به عنوان غذای ملی این کشور شناخته می شود. خاستگاه اصلی پائیا به منطقه والنسیا در شرق اسپانیا بازمی گردد جایی که این غذا در ابتدا توسط کشاورزان با استفاده از برنج سبزیجات محلی و هر نوع گوشتی که در دسترس بود (مانند مرغ خرگوش و حلزون) تهیه می شد. نوع اصیل و سنتی آن پائیا والنسیانا نام دارد. ویژگی متمایز پائیا پخت برنج در تابه پهن و کم عمقی به نام «پائیا» یا «پائلرا» است که باعث می شود برنج به صورت یکنواخت پخته و لایه ای نازک و کمی برشته در کف تابه ایجاد شود که به آن «سوکارات» (Socarrat) می گویند و از نظر بسیاری خوشمزه ترین بخش پائیاست. مواد اصلی پائیا شامل برنج گرد زعفران (که رنگ و عطر خاصی به برنج می دهد) روغن زیتون و انواع مختلفی از مواد دیگر بسته به منطقه و نوع پائیا است. رایج ترین انواع پائیا شامل پائیا دریایی (Paella de marisco) با انواع صدف میگو و ماهی پائیا مخلوط (Paella mixta) که ترکیبی از گوشت و غذاهای دریایی است و پائیا سبزیجات (Paella de verduras) می شود. پائیا نه تنها یک غذا بلکه یک رویداد اجتماعی است و اغلب به صورت دسته جمعی و در آخر هفته ها یا مناسبت های خاص تهیه و سرو می شود.

گازپاچو (Gazpacho)

گازپاچو یک سوپ سرد و طراوت بخش است که به خصوص در ماه های گرم تابستان در اسپانیا به ویژه در منطقه جنوبی اندلس بسیار محبوب است. این غذا از ترکیب سبزیجات خام و تازه مانند گوجه فرنگی رسیده خیار فلفل دلمه ای (معمولاً سبز) پیاز و سیر تهیه می شود. این مواد با هم میکس شده و با روغن زیتون سرکه آب و گاهی کمی نان بیات ترکیب می شوند تا یک بافت صاف و یکدست به دست آید. گازپاچو معمولاً به صورت سرد سرو می شود و می توان آن را با تکه های کوچک نان خیار فلفل یا پیاز خرد شده تزئین کرد. ریشه های گازپاچو به دوران روم بازمی گردد اما شکل امروزی آن پس از ورود گوجه فرنگی از قاره آمریکا رایج شد. این سوپ نه تنها خوشمزه و سیرکننده است بلکه به دلیل داشتن سبزیجات تازه و روغن زیتون بسیار سالم و مغذی نیز محسوب می شود و گزینه ای عالی برای مقابله با گرمای تابستان است.

تورتیلای اسپانیایی (Tortilla Española)

تورتیلای اسپانیایی که به آن املت اسپانیایی یا تورتیلا د پاتاتاس (Tortilla de patatas) نیز گفته می شود یکی از ساده ترین و در عین حال محبوب ترین غذاهای اسپانیاست. این غذا از ترکیب اصلی سیب زمینی و تخم مرغ تهیه می شود و گاهی پیاز نیز به آن اضافه می شود. سیب زمینی ها معمولاً به صورت ورقه ای نازک یا مکعبی کوچک خرد شده و در روغن زیتون سرخ می شوند تا نرم شوند سپس تخم مرغ هم زده به آن ها اضافه شده و مخلوط در تابه روی حرارت ملایم پخته می شود تا تورتیلا شکل بگیرد. تورتیلا را می توان به صورت گرم یا سرد سرو کرد و به عنوان صبحانه ناهار سبک میان وعده یا بخشی از تاپاس مورد استفاده قرار می گیرد. این غذا به دلیل سادگی مواد اولیه و تهیه آسان غذای اصلی بسیاری از خانواده های اسپانیایی است و در هر کافه و رستورانی در اسپانیا یافت می شود. وجود یا عدم وجود پیاز در تورتیلا موضوعی است که می تواند بحث های دوستانه ای را در میان اسپانیایی ها برانگیزد!

پاتاتاس براواس (Patatas Bravas)

پاتاتاس براواس یکی از معروف ترین و پرطرفدارترین تاپاس ها در اسپانیاست. این غذا شامل تکه های سیب زمینی سرخ شده ترد است که با دو نوع سس سرو می شود: سس براوا (Salsa brava) که یک سس گوجه فرنگی تند و دودی است و سس آلیولی (Alioli) که یک سس خامه ای بر پایه سیر و روغن زیتون است (مشابه مایونز سیردار). خاستگاه این غذا به مادرید بازمی گردد اما امروزه در سراسر اسپانیا و با تنوع های مختلفی در نوع سس یا برش سیب زمینی یافت می شود. ترکیب سیب زمینی ترد با تندی سس براوا و لطافت سس آلیولی طعمی متعادل و بسیار دلپذیر ایجاد می کند که آن را به یک همراه عالی برای نوشیدنی در بارها تبدیل کرده است. پاتاتاس براواس نمادی از سادگی و طعم های قوی در آشپزی اسپانیایی است و معمولاً به عنوان یک پیش غذای اشتراک گذاری در میزهای تاپاس دیده می شود.

گامباس آل آجیلو (Gambas al Ajillo)

گامباس آل آجیلو به معنای واقعی کلمه «میگو با سیر» یکی دیگر از تاپاس های کلاسیک و بسیار محبوب اسپانیایی است که عطر سیر و روغن زیتون داغ آن در بسیاری از بارها و رستوران های اسپانیا به مشام می رسد. این غذا از میگوهای تازه که در روغن زیتون فراوان با برش های نازک سیر و گاهی کمی فلفل قرمز خشک شده (چیلی) تفت داده می شوند تهیه می شود. پخت این غذا بسیار سریع است و میگوها تنها در چند دقیقه در روغن حباب دار و معطر سیر آماده می شوند. این غذا معمولاً در همان ظرف سفالی کوچکی که در آن پخته شده به صورت داغ سرو می شود و همراه با نان برای جذب روغن خوشمزه و سیردار آن خورده می شود. طعم قوی سیر و روغن زیتون در کنار میگوهای لطیف تجربه ای بسیار لذیذ و اعتیادآور را فراهم می کند و گامباس آل آجیلو را به یکی از ضروری ترین موارد در هر تجربه تاپاس خوری تبدیل کرده است.

ژامبون ایبریکو (Jamon Iberico)

ژامبون ایبریکو یکی از گران ترین و باکیفیت ترین فرآورده های گوشتی در جهان و نمادی از فرهنگ غذایی اسپانیاست. این ژامبون از گوشت ران خوک های نژاد ایبریکو تهیه می شود که در مناطقی خاص از اسپانیا و پرتغال پرورش می یابند. کیفیت برتر ژامبون ایبریکو به ویژه نوع «دِ بِلوتا» (de bellota) به رژیم غذایی خاص خوک ها (که در ماه های پایانی زندگی عمدتاً از بلوط تغذیه می کنند) و فرآیند طولانی و دقیق خشک کردن و عمل آوردن آن در هوای آزاد (که می تواند تا 36 ماه یا بیشتر طول بکشد) بستگی دارد. این فرآیند باعث می شود چربی در بافت گوشت نفوذ کرده و طعمی عمیق آجیلی و کمی شیرین ایجاد کند. ژامبون ایبریکو معمولاً به صورت ورقه های بسیار نازک بریده شده و به تنهایی یا همراه با نان و گوجه فرنگی (پان کن توماتو) سرو می شود. چشیدن طعم ژامبون ایبریکو به خصوص انواع اعلای آن تجربه ای لوکس و منحصربه فرد است و بخش مهمی از شناخت آشپزی اسپانیایی محسوب می شود.

کروکتاس (Croquetas)

کروکتاس یکی دیگر از تاپاس های محبوب و رایج در سراسر اسپانیاست. این گلوله های کوچک و سرخ شده بافتی کرمی در داخل و پوششی ترد و طلایی در بیرون دارند. مواد اصلی کروکتاس معمولاً شامل یک سس بشامل غلیظ (ترکیبی از آرد کره و شیر) است که با مواد دیگری مانند ژامبون (به ویژه ژامبون سرانو یا ایبریکو) مرغ ماهی قارچ یا سبزیجات ترکیب می شود. مخلوط پس از سرد شدن به شکل استوانه ای یا کروی درآمده در آرد تخم مرغ و پودر سوخاری غلتانده و سپس در روغن داغ سرخ می شود تا سطح آن ترد و طلایی شود و داخل آن گرم و روان باقی بماند. کروکتاس در هر باری در اسپانیا یافت می شود و طعم های متنوع آن از کلاسیک ژامبون تا نوآوری های مدرن آن ها را به گزینه ای عالی برای شروع یک وعده غذایی یا همراهی نوشیدنی تبدیل کرده است. سادگی و خوشمزگی کروکتاس باعث شده تا در خانه ها نیز بسیار محبوب باشند.

پولپو آلا گایگا (Pulpo a la Gallega)

پولپو آلا گایگا یا «هشت پا به سبک گالیسی» غذایی سنتی و بسیار محبوب از منطقه گالیسیا در شمال غربی اسپانیاست که به خاطر غذاهای دریایی عالی اش شهرت دارد. این غذا از پاهای هشت پا تهیه می شود که به روشی خاص و طولانی پخته می شوند تا بسیار نرم شوند. پس از پخت هشت پا به صورت تکه های کوچک برش داده شده و روی یک بشقاب چوبی سرو می شود. چاشنی اصلی این غذا بسیار ساده اما مؤثر است: روغن زیتون فراوان پودر پاپریکا شیرین و کمی نمک درشت. گاهی اوقات سیب زمینی پخته نیز به همراه هشت پا سرو می شود. سادگی این غذا به برجسته شدن طعم طبیعی و لطیف هشت پا کمک می کند. پولپو آلا گایگا معمولاً به عنوان تاپاس یا پیش غذا در بارهای گالیسی و رستوران های تخصصی غذاهای دریایی در سراسر اسپانیا یافت می شود و تجربه ای اصیل از طعم های شمال اسپانیا را ارائه می دهد.

فابادا آستوریانا (Fabada Asturiana)

فابادا آستوریانا یک خورش سنگین مقوی و بسیار خوشمزه است که خاستگاه آن به منطقه آستوریاس در شمال اسپانیا بازمی گردد. این غذا به خصوص در ماه های سرد سال بسیار محبوب است و یک وعده غذایی کامل به شمار می رود. مواد اصلی فابادا شامل لوبیا سفید بزرگ و مخصوصی به نام «فابا» (Faba) است که ساعت ها با انواع گوشت و فرآورده های گوشتی پخته می شود. این گوشت ها معمولاً شامل خون سوسیس (Morcilla) سوسیس چوریزو و تکه های گوشت خوک مانند شانه یا دنده خوک هستند. پخت فابادا به آرامی و روی حرارت ملایم انجام می شود تا طعم ها به خوبی با هم ترکیب شده و لوبیاها و گوشت ها کاملاً نرم شوند. فابادا نه تنها یک غذای سنتی بلکه نمادی از هویت آشپزی منطقه آستوریاس است و طعم دودی و غنی آن آن را به یکی از به یادماندنی ترین خورش های اسپانیایی تبدیل کرده است.

آلبوندیگاس (Albondigas)

آلبوندیگاس یا کوفته های اسپانیایی یک غذای خانگی و محبوب هستند که در سراسر اسپانیا یافت می شوند و می توانند به عنوان تاپاس پیش غذا یا حتی غذای اصلی سرو شوند. این کوفته ها معمولاً از گوشت چرخ کرده (معمولاً ترکیبی از گوشت گاو و خوک) تهیه می شوند که با خرده نان تخم مرغ سیر و سبزیجات معطر مانند جعفری ترکیب شده و به شکل گلوله های کوچک درمی آیند. آلبوندیگاس اغلب در سس گوجه فرنگی غنی و معطر پخته می شوند اما می توانند در سس های دیگری مانند سس بادام یا سس پیاز نیز تهیه شوند. ریشه های این غذا به احتمال زیاد از آشپزی عربی در زمان حضور مورها در اسپانیا گرفته شده است. آلبوندیگاس به دلیل طعم آشنا و دلپذیرشان به خصوص در میان کودکان محبوب هستند و یکی از مثال های خوب از غذاهای ساده و خوشمزه ای هستند که در آشپزی اسپانیایی جایگاه ویژه ای دارند.

چوریزو (Chorizo)

چوریزو یک نوع سوسیس خشک یا نیمه خشک اسپانیایی است که به دلیل رنگ قرمز مشخص و طعم دودی و تندش شناخته می شود. این رنگ و طعم از استفاده فراوان از پاپریکا (Pimentón) در تهیه آن ناشی می شود. چوریزو معمولاً از گوشت خوک تهیه می شود و با سیر و ادویه های مختلف طعم دار می گردد. انواع مختلفی از چوریزو وجود دارد که بسته به نوع گوشت میزان تندی فرآیند خشک شدن و منطقه تولید متفاوت هستند. چوریزو را می توان به صورت خام به عنوان بخشی از بشقاب کالباس و پنیر (Embutidos y quesos) سرو کرد یا در پخت و پز به عنوان ماده اصلی یا طعم دهنده در انواع غذاها مانند پائیا خورش ها سوپ ها و تاپاس استفاده کرد. چوریزو بخش مهمی از آشپزی روستایی و سنتی اسپانیاست و طعم قوی و مشخص آن بسیاری از غذاهای اسپانیایی را تعریف می کند.

فیدئوآ (Fideuà)

فیدئوآ غذایی شبیه به پائیا است که خاستگاه آن به منطقه والنسیا بازمی گردد اما به جای برنج با نوعی پاستای کوتاه و نازک به نام «فیدئوس» (Fideos) تهیه می شود. داستان های مختلفی درباره منشأ فیدئوآ وجود دارد اما رایج ترین آن به ماهیگیرانی نسبت داده می شود که برای تنوع یا به دلیل نبود برنج از پاستا استفاده کردند. فیدئوآ معمولاً یک غذای دریایی است و با انواع ماهی ها و صدف ها مانند میگو ماهی مرکب حلزون و ماهی سفید تهیه می شود. پاستا در تابه پائیا با مواد دیگر تفت داده شده و سپس با آب ماهی یا آب سبزیجات پخته می شود تا طعم ها را به خود جذب کند و کمی برشته شود مشابه «سوکارات» در پائیا. فیدئوآ نیز مانند پائیا اغلب به صورت دسته جمعی و در مناسبت ها خورده می شود و طعم غنی و دریایی آن آن را به گزینه ای عالی برای علاقه مندان به غذاهای دریایی تبدیل کرده است.

پان کن توماتو (Pan con Tomate)

پان کن توماتو که به معنای «نان با گوجه فرنگی» است یکی از ساده ترین و در عین حال خوشمزه ترین و رایج ترین خوراکی ها در کاتالونیا و سایر مناطق اسپانیاست. این غذا از نان تست شده یا برشته شده تهیه می شود که روی آن با یک حبه سیر (اختیاری) مالیده شده و سپس با گوجه فرنگی رسیده رنده شده پوشانده می شود. در نهایت روی آن روغن زیتون باکیفیت و کمی نمک درشت پاشیده می شود. سادگی این غذا به برجسته شدن کیفیت مواد اولیه به ویژه گوجه فرنگی های تازه و روغن زیتون خوب کمک می کند. پان کن توماتو را می توان در هر ساعتی از روز به عنوان صبحانه میان وعده یا همراه با بشقاب کالباس و پنیر یا ژامبون ایبریکو سرو کرد. این خوراک نمادی از سادگی و اصالت در آشپزی اسپانیایی است و طعمی تازه و دلپذیر دارد که به سرعت محبوب می شود.

پیستو (Pisto)

پیستو یک خوراک سبزیجات اسپانیایی است که شباهت زیادی به راتاتویی فرانسوی دارد. این غذا از ترکیب سبزیجات فصلی مانند گوجه فرنگی پیاز فلفل دلمه ای (معمولاً سبز و قرمز) کدو سبز و بادمجان تهیه می شود که به صورت مکعبی خرد شده و به آرامی در روغن زیتون تفت داده می شوند تا نرم شوند و طعم ها با هم ترکیب شوند. پیستو را می توان به تنهایی به عنوان غذای اصلی سبک یا همراه با تخم مرغ سرخ شده نان یا به عنوان کنار غذا برای ماهی یا گوشت سرو کرد. این غذا به خصوص در منطقه مانچا در مرکز اسپانیا رایج است. پیستو یک غذای سالم و خوشمزه است که تنوع سبزیجات در آن رنگ و طعمی دلپذیر به آن می بخشد و نشان دهنده استفاده خلاقانه از محصولات کشاورزی تازه در آشپزی اسپانیایی است.

پیمیِنتوس د پادرون (Pimientos de Padrón)

پیمیِنتوس د پادرون یک تاپاس ساده اما هیجان انگیز از منطقه گالیسیاست. این تاپاس از فلفل های سبز کوچکی به نام پیمیِنتوس د پادرون تهیه می شود که در روغن زیتون داغ سرخ شده و سپس با نمک درشت پاشیده می شوند. ویژگی منحصربه فرد این فلفل ها این است که بیشتر آن ها طعمی ملایم و شیرین دارند اما تعداد کمی از آن ها به طور غیرمنتظره ای بسیار تند هستند. این ویژگی خوردن پیمیِنتوس د پادرون را به نوعی «رولت روسی» تبدیل می کند و هر لقمه می تواند تجربه ای متفاوت باشد. این سادگی در تهیه و عنصر غافلگیری در طعم پیمیِنتوس د پادرون را به یک تاپاس محبوب در بارها و رستوران های سراسر اسپانیا تبدیل کرده است و همراهی عالی برای نوشیدنی محسوب می شود.

دسرهای لذیذ اسپانیایی

پس از چشیدن طعم غذاهای اصلی و تاپاس های اسپانیایی نوبت به دسرهای شیرین و خوشمزه ای می رسد که تجربه آشپزی اسپانیا را کامل می کنند. دسرهای اسپانیایی نیز مانند غذاهای اصلی تنوع منطقه ای دارند و بسیاری از آن ها ریشه در سنت ها و مواد اولیه محلی دارند. از شیرینی های سرخ شده و کرم های لطیف گرفته تا پودینگ ها و کیک ها دنیای دسرهای اسپانیایی نیز به اندازه غذاهای اصلی جذاب و متنوع است.

چوروس (Churros)

چوروس یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین دسرهای اسپانیایی است که در سراسر کشور و حتی در بسیاری از نقاط جهان طرفدار دارد. چوروس در واقع خمیری است که از آرد آب و کمی نمک تهیه می شود سپس از قیف مخصوصی خارج شده و به شکل نوارهای بلند یا حلقه ای درمی آید و در روغن داغ سرخ می شود تا ترد و طلایی شود. چوروس معمولاً به صورت گرم سرو می شود و اغلب با پاشیدن شکر روی آن شیرین می شود. بهترین همراه برای چوروس سس شکلات داغ غلیظی است که چوروس ها در آن فرو برده می شوند. چوروس به خصوص برای صبحانه یا به عنوان میان وعده بعد از ظهر به ویژه در روزهای تعطیل و جشن ها بسیار محبوب است و در کافه ها چورریاها (مکان های مخصوص فروش چوروس) و حتی به صورت خیابانی فروخته می شود. بافت ترد بیرون و داخل نرم چوروس در کنار شکلات داغ ترکیبی بسیار دلپذیر و لذت بخش ایجاد می کند.

کرما کاتالانا (Crema Catalana)

کرما کاتالانا دسری سنتی و بسیار محبوب از منطقه کاتالونیاست که شباهت زیادی به کرم بروله فرانسوی دارد اما با تفاوت های ظریفی در مواد اولیه و طعم. این دسر از ترکیب شیر (که معمولاً با پوست لیمو و دارچین طعم دار می شود) شکر زرده تخم مرغ و کمی نشاسته یا آرد ذرت تهیه می شود. مخلوط روی حرارت ملایم پخته و هم زده می شود تا غلیظ شود سپس در ظروف سفالی کم عمق ریخته و سرد می شود. درست قبل از سرو لایه ای از شکر روی سطح کرم پاشیده شده و با استفاده از مشعل یا سیخ داغ شکر کاراملی و برشته می شود و لایه ای ترد و شیشه ای روی کرم ایجاد می کند. طعم لطیف و معطر کرم در کنار لایه کاراملی ترد تجربه ای بسیار خوشایند و متعادل را فراهم می کند و کرما کاتالانا یکی از دسرهای کلاسیک و فراموش نشدنی اسپانیاست.

لچه فریتا (Leche Frita)

لچه فریتا به معنای «شیر سرخ شده» یک دسر سنتی و خوشمزه اسپانیایی است که بافتی منحصر به فرد دارد. این دسر از پخت شیر با شکر آرد و زرده تخم مرغ تهیه می شود تا مخلوطی غلیظ و کرمی به دست آید. سپس این مخلوط را در یک ظرف پهن ریخته و پس از سرد شدن و سفت شدن به قطعات مربعی یا مستطیلی برش می دهند. هر قطعه در آرد و تخم مرغ غلتانده شده و سپس در روغن داغ سرخ می شود تا پوششی طلایی و کمی پف دار پیدا کند در حالی که داخل آن نرم و کرمی باقی می ماند. لچه فریتا معمولاً به صورت گرم یا ولرم سرو می شود و اغلب روی آن پودر دارچین و کمی شکر پاشیده می شود. این دسر ترکیبی جالب از بافت های مختلف (ترد و نرم) و طعم شیرین و معطر دارد و یکی از دسرهای خانگی و محبوب در اسپانیاست.

طعم دهنده های اسپانیایی

راز طعم های بی نظیر غذاهای اسپانیایی در استفاده سخاوتمندانه و ماهرانه از چند طعم دهنده کلیدی نهفته است که هویت آشپزی این کشور را شکل می دهند. روغن زیتون به خصوص روغن زیتون فوق بکر ستون فقرات آشپزی اسپانیاست و نه تنها برای سرخ کردن و پخت و پز بلکه به عنوان چاشنی نهایی در بسیاری از غذاها استفاده می شود. سیر یکی دیگر از عناصر جدایی ناپذیر است که در انواع غذاها از تاپاس گرفته تا خورش ها به کار می رود و طعمی عمیق و معطر ایجاد می کند. گوجه فرنگی چه به صورت تازه رنده شده یا به عنوان سس نقش مهمی در بسیاری از غذاها از گازپاچو و پان کن توماتو گرفته تا سس پائیا و آلبوندیگاس ایفا می کند. پاپریکا (Pimentón) به خصوص نوع دودی آن رنگ و طعم مشخصی به بسیاری از غذاها از جمله چوریزو و پولپو آلا گایگا می بخشد. زعفران ادویه ای گران بها برای دادن رنگ و عطر خاص به پائیا و فیدئوآ ضروری است. علاوه بر این ها سبزیجات معطر مانند رزماری آویشن و جعفری نیز در آشپزی اسپانیایی کاربرد فراوان دارند و به غذاها طراوت و عمق می بخشند. این مواد اولیه باکیفیت و استفاده درست از آن ها اساس طعم های لذیذ و اصیل اسپانیایی را تشکیل می دهند.

اگر در اسپانیا به رستوران رفتید!

تجربه غذا خوردن در اسپانیا فراتر از صرف یک وعده غذایی است؛ این یک تجربه فرهنگی و اجتماعی است. اگر در اسپانیا به رستوران یا بار رفتید چند نکته را در نظر بگیرید تا نهایت لذت را ببرید. اول از همه به ساعات صرف غذا توجه کنید؛ ناهار و شام دیرتر از آنچه ممکن است عادت داشته باشید سرو می شوند. بسیاری از رستوران ها برای ناهار از حدود ساعت 2 بعدازظهر و برای شام از حدود ساعت 9 شب باز می شوند. امتحان کردن تاپاس در بارها یک تجربه ضروری است. می توانید از یک بار شروع کرده و پس از چشیدن چند تاپاس و نوشیدنی به بار دیگری بروید (تپئو). در رستوران ها علاوه بر منوی اصلی معمولاً منوی روز (Menú del día) برای ناهار در روزهای کاری ارائه می شود که شامل پیش غذا غذای اصلی دسر یا قهوه و نوشیدنی با قیمت مناسب است. هنگام سفارش می توانید بین «تاپاس» (بشقاب کوچک) «راسِیونِس» (Raciones – بشقاب بزرگتر مناسب برای اشتراک گذاری) یا «مِدیا راسِیون» (Media Ración – نصف بشقاب بزرگ) انتخاب کنید. پرسیدن از پیشخدمت درباره غذاهای محلی یا پیشنهاد روز می تواند راهنمای خوبی باشد. انعام دادن در اسپانیا مرسوم است اما به اندازه برخی کشورها اجباری یا با درصد بالا نیست؛ معمولاً گرد کردن مبلغ یا گذاشتن چند یورو برای خدمات خوب کافی است. از فضای پرجنب وجوش و صمیمی لذت ببرید و آماده باشید که وعده های غذایی زمان بیشتری از حد معمول طول بکشند.

تاپاس اسپانیایی چیست و شامل چه چیزهایی می شود؟

تاپاس پیش غذاها یا میان وعده های کوچکی هستند که در اسپانیا معمولاً در کنار نوشیدنی در بارها سرو می شوند. این خوراک ها تنوع بسیار زیادی دارند و می توانند شامل زیتون پنیر برش های ژامبون کوفته سیب زمینی سرخ شده با سس غذاهای دریایی کوچک یا هر غذای دیگری در مقادیر کم باشند.

ساعات صرف غذا در اسپانیا چگونه است؟

ساعات صرف غذا در اسپانیا دیرتر از بسیاری از کشورهای دیگر است. صبحانه سبک است. ناهار (وعده اصلی) حدود ساعت 2 تا 4 بعدازظهر و شام حدود ساعت 9 تا 11 شب صرف می شود. میان وعده بعد از ظهر (مریندا) نیز رایج است.

معروف ترین نوشیدنی های غیرالکلی اسپانیا کدامند؟

لیموناد خانگی (Limonada) آبمیوه های تازه قهوه اسپانیایی (مانند کافه کُن لچه) و نوشیدنی های گازدار محلی از جمله نوشیدنی های غیرالکلی محبوب در اسپانیا هستند. آب معدنی نیز به وفور یافت می شود.

آیا غذاهای گیاهی محبوبی در آشپزی اسپانیایی وجود دارد؟

بله با وجود تمرکز بر گوشت و غذاهای دریایی غذاهای گیاهی محبوبی نیز وجود دارد. پیستو (خوراک سبزیجات) گازپاچو (سوپ سرد گوجه فرنگی) پان کن توماتو (نان با گوجه فرنگی) و انواع سالادها از جمله گزینه های گیاهی هستند. بسیاری از تاپاس ها نیز می توانند گیاهی باشند.

برای تجربه غذاهای محلی در اسپانیا به کجا مراجعه کنیم؟

برای تجربه غذاهای محلی به بازارهای مواد غذایی سنتی بارهای تاپاس در محله های قدیمی شهرها و رستوران های کوچک و خانوادگی (که اغلب توسط مردم محلی توصیه می شوند) مراجعه کنید. هر منطقه تخصص های خاص خود را دارد.