لذیذترین غذاهای دنیا پیتزا

در دنیای پرهیاهوی غذاها کمتر پیش می آید که یک خوراک بتواند تا این حد مرزهای جغرافیایی و فرهنگی را درنوردیده و به محبوبیت جهانی دست یابد. پیتزا دقیقاً چنین جایگاهی دارد؛ غذایی که از دل سادگی در جنوب ایتالیا برخاست و امروز به یکی از شناخته شده ترین و دوست داشتنی ترین خوراک های روی کره زمین تبدیل شده است.

چه در یک رستوران مجلل ایتالیایی چه در یک فست فود شلوغ در قلب یک کلان شهر یا حتی در آشپزخانه خانه ای گرم پیتزا همیشه حضوری دلپذیر دارد. تنوع بی نهایت آن در مواد اولیه خمیر و روش های پخت باعث شده تا هر ذائقه ای بتواند پیتزای مورد علاقه خود را پیدا کند. از پیتزاهای کلاسیک و اصیل ناپلی با کمترین مواد اولیه گرفته تا پیتزاهای آمریکایی با لایه های ضخیم پنیر و انبوهی از مخلفات هر کدام داستانی برای گفتن و طعمی منحصربه فرد برای ارائه دارند.

اگر شما هم از طرفداران این غذای محبوب هستید و به دنبال کشف ریشه های آن درک دلیل این همه دلبستگی به آن یا آشنایی با معروف ترین و لذیذترین انواع آن در سراسر جهان می گردید این مقاله برای شما نوشته شده است. ما شما را در سفری به دنیای رنگارنگ و خوش طعم پیتزا همراهی می کنیم تا با تاریخچه شگفت انگیز آن دلایل محبوبیت پایدارش و گستره وسیعی از انواع آن که در هر گوشه دنیا با خلاقیت و سلیقه محلی تهیه می شوند آشنا شوید.

چرا پیتزا اینقدر محبوب است؟

محبوبیت بی حد و حصر پیتزا در سراسر جهان دلایل متعددی دارد که فراتر از صرفاً طعم خوب آن است. یکی از اصلی ترین عوامل سادگی و در عین حال قابلیت انطباق پذیری فوق العاده آن است. پیتزا در پایه خود تنها شامل خمیر نان سس و پنیر است اما همین ترکیب ساده بستری بی نهایت منعطف برای افزودن انواع مواد اولیه فراهم می کند. این ویژگی باعث می شود پیتزا بتواند با ذائقه ها فرهنگ ها و مواد اولیه در دسترس در هر منطقه جغرافیایی سازگار شود. شما می توانید پیتزایی با مواد کاملاً گیاهی یا با انواع گوشت ها غذاهای دریایی و حتی میوه ها پیدا کنید.

علاوه بر این پیتزا اغلب به عنوان یک غذای اجتماعی و اشتراکی شناخته می شود. خوردن پیتزا در کنار خانواده و دوستان تجربه ای لذت بخش و صمیمی را ایجاد می کند. برش های مثلثی آن به راحتی قابل تقسیم هستند و سرو کردن آن برای جمع های بزرگ ساده است. این جنبه اجتماعی پیتزا را به گزینه ای ایده آل برای مهمانی ها دورهمی ها و شب های فیلم تبدیل کرده است.

قیمت مناسب و دسترسی آسان نیز از دیگر دلایل کلیدی محبوبیت پیتزا هستند. در مقایسه با بسیاری از غذاهای دیگر پیتزا اغلب گزینه ای مقرون به صرفه است که می تواند به سرعت تهیه و سرو شود. چه از پیتزافروشی های محلی سفارش دهید و چه آن را در خانه بپزید فرآیند تهیه آن نسبتاً سریع است. این سرعت و سهولت در دسترسی آن را به انتخابی محبوب برای وعده های غذایی روزمره به خصوص در سبک زندگی پرمشغله امروزی تبدیل کرده است.

راحتی در خوردن به خصوص برای انواع نازک تر که می توان آن ها را با دست خورد جذابیت آن را افزایش می دهد. همچنین حس راحتی و آشنایی که پیتزا به عنوان یک فست فود کلاسیک ایجاد می کند نقش مهمی در انتخاب آن دارد. پیتزا اغلب با خاطرات خوش دوران کودکی جشن ها و لحظات شاد گره خورده است که این خود به محبوبیت عاطفی آن می افزاید. در نهایت ترکیب تردی خمیر اسیدیته سس گوجه فرنگی کش آمدن پنیر مذاب و طعم های متنوع مخلفات تجربه ای حسی و خوشایند را برای اکثر افراد فراهم می کند.

نگاهی به تاریخچه پیتزا

داستان پیتزا داستانی طولانی و پرفراز و نشیب است که ریشه های آن به دوران باستان بازمی گردد و تکامل آن در طول قرن ها آن را به شکل امروزی درآورده است. اگرچه پیتزای مدرن متعلق به ایتالیاست اما ایده قرار دادن مواد غذایی روی یک سطح نان پخته شده قدمتی بسیار بیشتر دارد و در فرهنگ های مختلفی در سراسر جهان دیده می شود.

پیتزا در دنیای باستان

تصور اولیه نان های تخت با مخلفات را می توان در تمدن های باستانی جستجو کرد. مصریان باستان نوعی نان تخت می پختند و یونانیان باستان نیز نانی به نام «پلاکووس» داشتند که با روغن زیتون سبزیجات و ادویه جات طعم دار می شد. سربازان ایرانی در زمان داریوش بزرگ نیز گفته می شود که روی سپرهای خود نان هایی پخته و روی آن پنیر و خرما قرار می دادند.

در روم باستان غذایی شبیه به فوکاچای امروزی وجود داشت که نوعی نان تخت بود و گاهی با مواد ساده ای مانند سیر و روغن زیتون سرو می شد. این نان ها اجداد اولیه پیتزای امروزی محسوب می شوند اما هنوز خبری از سس گوجه فرنگی و پنیر به شکلی که ما می شناسیم در آن ها نبود. این خوراک ها بیشتر به عنوان پایه ای برای حمل مواد غذایی یا به عنوان یک وعده ساده و ارزان برای طبقات پایین جامعه استفاده می شدند.

این نان های باستانی نشان می دهند که ایده ترکیب نان و مواد غذایی دیگر روی یک سطح مشترک ایده ای جهانی و کهن است. اما برای رسیدن به پیتزای مدرن باید به سراغ منطقه ای خاص در ایتالیا برویم و منتظر معرفی یک ماده اولیه کلیدی و تحولاتی اجتماعی باشیم که در نهایت منجر به تولد این غذای محبوب شدند.

پیتزا در ایتالیا و تولد پیتزای مدرن

نقطه عطف در تاریخ پیتزا شهر ناپل در منطقه کامپانیا در جنوب ایتالیاست. در طول قرن ها ناپل به شهری پرجمعیت با بندرگاهی شلوغ تبدیل شد که محل تجمع کارگران و دریانوردان بود. این قشر جامعه به دنبال غذاهای ارزان سریع و مقوی بودند و نان های تخت محلی که پیش از این وجود داشتند به تدریج با افزودنی های جدیدی غنی تر شدند.

ورود گوجه فرنگی از قاره آمریکا در قرن شانزدهم و هفدهم تحولی اساسی ایجاد کرد. در ابتدا گوجه فرنگی به دلیل ظاهر ناآشنایش مشکوک تلقی می شد اما به تدریج در آشپزی جنوب ایتالیا به خصوص در ناپل جای خود را باز کرد. مردم فقیر ناپل شروع به قرار دادن گوجه فرنگی (به شکل سس یا خرد شده) روی نان های تخت خود کردند و این ترکیب پایه اصلی پیتزای مدرن را شکل داد.

در قرن هجدهم و نوزدهم پیتزا در ناپل به شکلی که امروزه می شناسیم تکامل یافت. اولین پیتزافروشی ها (Pizzerias) در این شهر تأسیس شدند. داستان معروف پیتزای مارگاریتا در سال ۱۸۸۹ رخ داد زمانی که ملکه مارگاریتا ساووی به ناپل سفر کرد. گفته می شود که رافائله اسپوزیتو یکی از پیتزاپزهای مشهور ناپل سه نوع پیتزا برای ملکه آماده کرد. پیتزایی که با رنگ های پرچم ایتالیا تزئین شده بود (گوجه فرنگی قرمز موزارلای سفید و ریحان سبز) مورد علاقه ملکه قرار گرفت و به افتخار او «پیتزا مارگاریتا» نامگذاری شد. این رویداد به شهرت پیتزا در خارج از ناپل کمک کرد اما هنوز هم غذایی عمدتاً محلی محسوب می شد.

جهانی شدن پیتزا

جهانی شدن پیتزا به طور عمده در قرن بیستم و با مهاجرت گسترده ایتالیایی ها به نقاط مختلف جهان به خصوص به ایالات متحده آمریکا آغاز شد. مهاجران ایتالیایی با خود فرهنگ غذایی و دستور پخت پیتزا را به سرزمین های جدید بردند و اولین پیتزافروشی ها در شهرهایی مانند نیویورک شیکاگو و فیلادلفیا تأسیس شدند.

در ابتدا پیتزا عمدتاً توسط جامعه مهاجران ایتالیایی مصرف می شد اما به تدریج توجه مردم محلی را نیز جلب کرد. پس از جنگ جهانی دوم سربازان آمریکایی که در ایتالیا خدمت کرده بودند با پیتزا آشنا شده و آن را به عنوان یک غذای محبوب به کشور خود بازگرداندند. این دوران شاهد افزایش سریع محبوبیت پیتزا در آمریکا بود.

در آمریکا پیتزا دستخوش تغییرات و نوآوری های زیادی شد. انواع جدیدی از خمیر سس و مخلفات معرفی شدند و پیتزاهای سبک آمریکایی مانند پیتزای نیویورکی (با برش های بزرگ و نازک) و پیتزای شیکاگویی دیپ دیش (با خمیر ضخیم و لایه ای) پدیدار شدند. این تنوع و نوآوری همراه با رشد زنجیره های بزرگ پیتزافروشی مانند دومینوز و پیتزا هات پیتزا را به یک صنعت جهانی تبدیل کرد.

امروزه پیتزا در هر کشوری با توجه به ذائقه ها و مواد اولیه محلی دستخوش تغییراتی شده است. از پیتزاهای تند هندی و پیتزاهای دریایی در مناطق ساحلی گرفته تا پیتزاهای با مخلفات عجیب تر در برخی کشورها پیتزا ثابت کرده است که یک بوم خالی برای خلاقیت آشپزی است. این قابلیت انطباق همراه با طعم دلپذیر و سادگی آن تضمین کننده جایگاه پیتزا به عنوان یکی از محبوب ترین و جهانی ترین غذاهای دنیا در آینده خواهد بود.

معروف ترین و لذیذترین پیتزاهای جهان

دنیای پیتزا بسیار متنوع و رنگارنگ است و هر منطقه و فرهنگی سبک و سیاق خاص خود را در تهیه این غذای محبوب دارد. در این بخش به معرفی برخی از معروف ترین و لذیذترین انواع پیتزا می پردازیم که در سراسر جهان شناخته شده اند و هر کدام تجربه ای متفاوت از طعم پیتزا ارائه می دهند.

پیتزای ناپولیتانا

پیتزای ناپولیتانا (Pizza Napoletana) قلب و روح پیتزای اصیل ایتالیایی است و ریشه در شهر ناپل دارد. این پیتزا به دلیل رعایت دقیق اصول و استفاده از مواد اولیه با کیفیت شهرت دارد. خمیر آن بسیار نازک است اما لبه های (cornicione) آن پف دار نرم و کمی سوخته است که نشان دهنده پخت سریع در دمای بسیار بالا (حدود ۴۸۵ درجه سانتی گراد) در فر هیزمی است. انجمن ورای پیتزای ناپولیتانا (AVPN) دستورالعمل های سخت گیرانه ای برای تهیه این پیتزا دارد که شامل استفاده از آرد 00 یا 0 مخمر طبیعی یا مخمر آبجو آب و نمک برای خمیر می شود. برای رویه تنها از گوجه فرنگی سن مارزانو (San Marzano) که در دامنه کوه وزوویوس رشد می کند موزارلای بوفالا کامپانا (Mozzarella di Bufala Campana) یا موزارلای فیر دی لاته (Fior di Latte) ریحان تازه و روغن زیتون فوق بکر استفاده می شود. این پیتزا نمونه ای بی نظیر از سادگی و کیفیت مواد اولیه است که طعمی عمیق و اصیل دارد و تجربه ای ناب از پیتزای کلاسیک ایتالیایی را ارائه می دهد.

پیتزای مارگاریتا

پیتزای مارگاریتا (Pizza Margherita) در واقع زیرمجموعه ای از پیتزای ناپولیتانا محسوب می شود و شاید شناخته شده ترین نوع پیتزا در جهان باشد. داستان پیدایش آن همانطور که پیشتر ذکر شد به سال ۱۸۸۹ و سفر ملکه مارگاریتا به ناپل بازمی گردد. رافائله اسپوزیتو پیتزاپز مشهور این پیتزا را با استفاده از گوجه فرنگی موزارلا و ریحان تازه تهیه کرد که رنگ های آن تداعی کننده پرچم ایتالیا (قرمز سفید و سبز) بود. ملکه از این پیتزا لذت برد و به افتخار او نامگذاری شد. پیتزای مارگاریتا نمونه ای عالی از فلسفه آشپزی ایتالیایی است که بر کیفیت و سادگی مواد اولیه تأکید دارد. طعم تازه گوجه فرنگی لطافت موزارلای ذوب شده عطر ریحان تازه و خمیر پف دار و خوش طعم ناپلی ترکیبی بی نقص را خلق می کنند. این پیتزا نمادی از اصالت و طعم خالص پیتزا است و اغلب به عنوان معیاری برای سنجش کیفیت یک پیتزافروشی استفاده می شود. علی رغم سادگی ظاهری تهیه یک مارگاریتای عالی نیازمند مهارت و توجه به جزئیات است.

پیتزای پپرونی

پیتزای پپرونی (Pepperoni Pizza) یکی از محبوب ترین و پرفروش ترین انواع پیتزا به خصوص در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر است. این پیتزا نمونه ای بارز از تکامل پیتزا در خارج از مرزهای ایتالیاست. پپرونی نوعی سالامی تند و خشک است که از گوشت گاو و خوک تهیه می شود و با پاپریکا یا فلفل قرمز طعم دار شده است. حلقه های نازک پپرونی روی لایه ای از سس گوجه فرنگی و پنیر موزارلا قرار می گیرند و هنگام پخت لبه های آن ها کمی جمع شده و ترد می شوند و روغنی نارنجی رنگ و خوش عطر آزاد می کنند که به طعم کلی پیتزا عمق می بخشد.

خمیر پیتزای پپرونی می تواند متفاوت باشد از نازک و ترد (مانند سبک نیویورکی) تا ضخیم تر و پف دار. طعم تند و شور پپرونی در کنار شیرینی سس گوجه و ملایمت پنیر ترکیبی بسیار جذاب و اعتیادآور ایجاد می کند که مورد پسند طیف وسیعی از مردم قرار گرفته است. محبوبیت پیتزای پپرونی به حدی است که در بسیاری از نقاط جهان وقتی صحبت از پیتزا می شود اولین تصویری که به ذهن می آید پیتزایی با رویه پپرونی است. این پیتزا نمادی از پیتزای فست فودی و راحت است و به سرعت آماده می شود که این خود به محبوبیت گسترده آن کمک کرده است.

پیتزای نیویورکی

پیتزای نیویورکی (New York Style Pizza) یکی از سبک های پیتزای آمریکایی است که ریشه در شهر نیویورک دارد و از پیتزای ناپولیتانا الهام گرفته شده است اما با گذشت زمان ویژگی های منحصر به فرد خود را پیدا کرده است. مشخصه اصلی این پیتزا خمیر بسیار نازک بزرگ و انعطاف پذیر آن است. این پیتزا معمولاً در فرهای عرشه ای (deck ovens) با کف سنگی پخته می شود که باعث می شود قسمت زیرین خمیر ترد شود در حالی که لبه ها (crust) کمی پف دار و جویدنی باقی می مانند.

برش های پیتزای نیویورکی بسیار بزرگ هستند و به دلیل نازکی خمیر اغلب هنگام خوردن از وسط تا می شوند (fold) تا حمل آن ها و جلوگیری از ریختن مخلفات آسان تر شود. رویه کلاسیک پیتزای نیویورکی شامل سس گوجه فرنگی ساده و مقدار زیادی پنیر موزارلا است. البته انواع مختلفی از مخلفات مانند پپرونی سوسیس قارچ و فلفل نیز به وفور استفاده می شوند. آب موجود در شیر نیویورک نیز به طور سنتی به عنوان عاملی در کیفیت خمیر پیتزای این شهر شناخته می شود هرچند این موضوع مورد بحث است.

پیتزای نیویورکی نمادی از فرهنگ غذایی این شهر است؛ سریع بزرگ و مناسب برای زندگی پرجنب وجوش شهری. این پیتزا اغلب به صورت برش (slice) فروخته می شود و یک گزینه محبوب برای یک وعده غذایی سریع و سیرکننده در حال حرکت است. طعم متعادل سس و پنیر روی خمیر نازک و ترد تجربه ای رضایت بخش و کلاسیک از پیتزا ارائه می دهد.

پیتزای شیکاگویی دیپ دیش

پیتزای شیکاگویی دیپ دیش (Chicago Deep-Dish Pizza) یکی دیگر از سبک های برجسته پیتزای آمریکایی است که کاملاً با پیتزای نازک نیویورکی یا ناپولیتانا متفاوت است. این پیتزا در دهه ۱۹۴۰ در شیکاگو ابداع شد و بیشتر شبیه به یک پای یا کاسرول پیتزا است تا یک پیتزای سنتی. پیتزای دیپ دیش در تابه های عمیق و روغنی پخته می شود که باعث می شود خمیر آن ضخیم شبیه به نان و با لبه های بلند باشد که دیواره ای برای نگهداری مخلفات ایجاد می کند.

ترتیب قرار دادن مواد در پیتزای دیپ دیش نیز برخلاف پیتزاهای معمول است. ابتدا لایه ای از پنیر (معمولاً موزارلا) در کف خمیر قرار می گیرد سپس مخلفات (مانند سوسیس پپرونی پیاز فلفل) روی پنیر چیده می شوند و در نهایت لایه ای از سس گوجه فرنگی غلیظ و خرد شده روی همه مواد ریخته می شود. این ترتیب از سوختن پنیر در طول زمان پخت طولانی تر جلوگیری می کند.

پخت پیتزای دیپ دیش زمان بر است معمولاً حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه و نتیجه آن پیتزایی بسیار سنگین پر از مواد و سیرکننده است. خمیر آن اغلب کره ای و ترد است و ترکیب پنیر کش دار مخلفات فراوان و سس گوجه فرنگی تازه طعمی غنی و لایه ای ایجاد می کند. این پیتزا یک وعده غذایی کامل محسوب می شود و معمولاً با چاقو و چنگال خورده می شود. پیتزای دیپ دیش نمادی از فرهنگ غذایی شیکاگو و رویکرد آمریکایی به پیتزا با تأکید بر حجم و فراوانی مواد است.

پیتزای کواترو فورماجی

پیتزای کواترو فورماجی (Pizza Quattro Formaggi) که به معنی «پیتزای چهار پنیر» است بهشت عاشقان پنیر است. این پیتزا در ایتالیا ابداع شده و بر ترکیب طعم ها و بافت های مختلف پنیر تمرکز دارد. اگرچه ترکیب چهار پنیر می تواند متفاوت باشد اما معمولاً شامل موزارلا (برای کش آمدن و پایه) گورگونزولا (یا پنیری مشابه برای طعم تند و پنیری قوی) پارمزان (برای طعم شور و عمق) و یک پنیر دیگر مانند فُنتینا پرولونه یا ریکوتا (برای افزودن بافت یا طعم ملایم تر) می شود.

پایه این پیتزا معمولاً خمیر نازک ایتالیایی است و گاهی اوقات از سس گوجه فرنگی استفاده نمی شود و پنیرها مستقیماً روی خمیر قرار می گیرند تا طعم خالص پنیرها غالب باشد. در برخی نسخه ها مقدار کمی سس سفید (بشامل) نیز ممکن است اضافه شود. هنگام پخت پنیرها ذوب شده و با هم ترکیب می شوند و لایه ای غنی کرمی و پرعطر روی پیتزا ایجاد می کنند. طعم آن از ملایم و شیری تا تند و شور متغیر است بسته به نوع پنیرهای استفاده شده و نسبت آن ها.

پیتزای چهار پنیر نمونه ای عالی از این است که چگونه با تمرکز بر یک ماده اولیه اصلی (پنیر) می توان تنوع و عمق طعمی فوق العاده ای ایجاد کرد. این پیتزا نشان می دهد که گاهی اوقات کمتر بیشتر است و کیفیت مواد اولیه به خصوص پنیرها نقش حیاتی در نتیجه نهایی دارد. این پیتزا برای کسانی که به دنبال تجربه ای متفاوت از پیتزا هستند و عاشق طعم های متنوع پنیر هستند یک گزینه عالی است.

پیتزای یونانی

پیتزای یونانی (Greek Pizza) سبکی از پیتزا است که در ایالات متحده و به خصوص در منطقه نیو انگلند (New England) محبوبیت دارد و توسط مهاجران یونانی که پیتزافروشی باز کردند ابداع شد. این سبک با پیتزای ایتالیایی متفاوت است و ویژگی های خاص خود را دارد. خمیر پیتزای یونانی معمولاً در تابه های گرد یا مستطیلی که با مقدار زیادی روغن زیتون چرب شده اند پخته می شود. این روش پخت باعث می شود قسمت زیرین خمیر سرخ شده و بسیار ترد و روغنی شود در حالی که لبه های آن پف دار و جویدنی باقی می مانند.

رویه های پیتزای یونانی اغلب شامل مواد الهام گرفته از آشپزی مدیترانه ای و یونانی است. پنیر استفاده شده معمولاً ترکیبی از موزارلا و پنیر فتا است که طعمی شور و متمایز به پیتزا می دهد. مخلفات رایج شامل زیتون کالاماتا پیاز قرمز فلفل دلمه ای سبز گوجه فرنگی و گاهی اوقات آرتیشو یا اسفناج است. سس گوجه فرنگی آن نیز اغلب با پونه کوهی و سایر ادویه های مدیترانه ای طعم دار می شود.

پیتزای یونانی بافتی منحصربه فرد دارد: زیرین ترد و روغنی و لبه های نرم و جویدنی. طعم آن نیز به دلیل ترکیب پنیر فتا زیتون و سبزیجات تازه کمی شور و تند است. این پیتزا نمونه ای از این است که چگونه یک غذای مهاجرتی می تواند با مواد اولیه و تکنیک های محلی ترکیب شده و سبک جدیدی را ایجاد کند. پیتزای یونانی برای کسانی که به دنبال پیتزایی با طعم های مدیترانه ای و بافتی متفاوت هستند گزینه جذابی است.

پیتزای هاوایی

پیتزای هاوایی (Hawaiian Pizza) یکی از جنجالی ترین و در عین حال یکی از محبوب ترین انواع پیتزا در جهان است. این پیتزا برخلاف نامش در هاوایی ابداع نشده بلکه توسط یک مهاجر یونانی به نام سم پانوپولوس در کانادا در سال ۱۹۶۲ خلق شده است. او برای اولین بار ترکیب ژامبون (یا بیکن کانادایی) و آناناس را روی پیتزا امتحان کرد و این ترکیب شیرین و شور به سرعت محبوبیت یافت.

ترکیب آناناس روی پیتزا همواره موضوع بحث و جدل بین دوستداران پیتزا بوده است. برخی طعم شیرین و کمی اسیدی آناناس را در کنار شوری ژامبون و طعم پنیر دوست دارند و آن را ترکیبی خوشمزه و متفاوت می دانند در حالی که برخی دیگر معتقدند میوه جایی روی پیتزا ندارد! فارغ از این بحث ها پیتزای هاوایی در منوی بسیاری از پیتزافروشی ها در سراسر جهان حضور دارد و طرفداران پر و پا قرص خود را دارد.

رویه های اصلی این پیتزا شامل سس گوجه فرنگی پنیر موزارلا ژامبون پخته شده و قطعات آناناس است. گاهی اوقات قارچ فلفل دلمه ای یا بیکن نیز به آن اضافه می شود. پیتزای هاوایی نمونه ای از خلاقیت و نوآوری در دنیای پیتزا است که نشان می دهد این غذا تا چه حد قابلیت پذیرش ترکیب های جدید و غیرمنتظره را دارد. این پیتزا برای کسانی که به دنبال تجربه ای متفاوت شیرین و شور از پیتزا هستند گزینه ایده آلی است.

پیتزای دریایی

پیتزای دریایی (Pizza Pescatore یا Pizza Frutti di Mare) برای دوستداران غذاهای دریایی یک انتخاب فوق العاده و لذیذ است. این نوع پیتزا به خصوص در مناطق ساحلی ایتالیا و سایر نقاط جهان که دسترسی به غذاهای دریایی تازه آسان است محبوبیت دارد. رویه این پیتزا شامل انواع مختلفی از موجودات دریایی است که بسته به منطقه و فصل می تواند متفاوت باشد اما اغلب شامل میگو ماهی مرکب (کالاماری) صدف شاه میگو و گاهی اوقات ماهی می شود.

پایه پیتزای دریایی معمولاً خمیر نازک ایتالیایی است. سس آن می تواند بر پایه گوجه فرنگی باشد یا یک سس سفید بر پایه سیر و روغن زیتون (Pizza Bianca). استفاده از سیر جعفری تازه اورگانو و کمی فلفل قرمز برای طعم دار کردن غذاهای دریایی رایج است و این ادویه ها اغلب روی پیتزای دریایی نیز استفاده می شوند. مهمترین نکته در تهیه پیتزای دریایی استفاده از مواد اولیه بسیار تازه و پخت سریع آن هاست تا بافت لطیف خود را از دست ندهند.

طعم پیتزای دریایی تازه شور و سرشار از عطر دریاست. ترکیب بافت های مختلف غذاهای دریایی در کنار پنیر ذوب شده و خمیر ترد تجربه ای لذیذ و متفاوت از پیتزا ارائه می دهد. این پیتزا نشان می دهد که پیتزا تنها محدود به گوشت و سبزیجات نیست و می تواند با هر نوع ماده اولیه ای از جمله گنجینه های دریا ترکیب شود. این پیتزا به خصوص در فصول گرم و در کنار دریا بسیار دلپذیر است.

پیتزای گوشت و قارچ

پیتزای گوشت و قارچ (Meat and Mushroom Pizza) یکی از کلاسیک ترین و پرطرفدارترین ترکیب های روی پیتزا در سراسر جهان است. این پیتزا به دلیل طعم آشنا و دلپذیرش در هر منوی پیتزافروشی ای یافت می شود و کمتر کسی پیدا می شود که از ترکیب گوشت و قارچ لذت نبرد. انواع مختلفی از گوشت می توانند در این پیتزا استفاده شوند از جمله گوشت چرخ کرده گاو سوسیس ایتالیایی پپرونی ژامبون یا حتی مرغ.

قارچ نیز جزء جدانشدنی این ترکیب است و معمولاً از قارچ های دکمه ای (champignon) استفاده می شود هرچند استفاده از انواع دیگر قارچ مانند قارچ پورتوبلو یا شیتاکه نیز رایج است. پایه این پیتزا شامل سس گوجه فرنگی و پنیر موزارلا است و گوشت و قارچ به صورت خرد شده یا ورقه ای روی پنیر قرار می گیرند. گاهی اوقات پیاز فلفل دلمه ای یا زیتون نیز برای افزودن طعم و بافت بیشتر به این پیتزا اضافه می شوند.

ترکیب طعم غنی گوشت بافت نرم و کمی لاستیکی قارچ اسیدیته سس گوجه فرنگی و کش آمدن پنیر یک هماهنگی طعمی دلپذیر ایجاد می کند. این پیتزا یک انتخاب مطمئن و رضایت بخش برای کسانی است که به دنبال طعم های آشنا و سیرکننده هستند. سادگی و محبوبیت جهانی پیتزای گوشت و قارچ نشان دهنده قدرت ترکیب مواد اولیه کلاسیک در خلق یک غذای دوست داشتنی است.

پیتزای سبزیجات

پیتزای سبزیجات (Vegetable Pizza یا Pizza Ortolana/Verdure در ایتالیا) گزینه ای سالم رنگارنگ و خوشمزه برای گیاه خواران و همچنین کسانی است که به دنبال طعمی تازه و سبک تر هستند. این پیتزا با استفاده از انواع سبزیجات فصلی و تازه تهیه می شود و تنوع رویه های آن به خلاقیت و مواد اولیه موجود بستگی دارد. سبزیجات رایج شامل فلفل دلمه ای (رنگی) پیاز قارچ زیتون گوجه فرنگی تازه کدو سبز بادمجان اسفناج کنگر فرنگی و کلم بروکلی هستند.

پایه این پیتزا معمولاً سس گوجه فرنگی و پنیر موزارلا است اما در برخی نسخه ها ممکن است از سس سفید یا حتی پیتزا بیانکا (بدون سس گوجه) استفاده شود. سبزیجات ممکن است قبل از قرار گرفتن روی پیتزا کمی تفت داده شوند یا به صورت خام استفاده شوند تا بافت و طعم متفاوتی ایجاد کنند. استفاده از ادویه جاتی مانند اورگانو ریحان و سیر نیز برای طعم دار کردن سبزیجات رایج است.

پیتزای سبزیجات نه تنها از نظر بصری جذاب است بلکه طعمی تازه متنوع و سرشار از ویتامین ها و فیبر دارد. ترکیب بافت های مختلف سبزیجات از تردی فلفل تا نرمی بادمجان در کنار پنیر ذوب شده تجربه ای دلپذیر ایجاد می کند. این پیتزا نشان می دهد که پیتزا می تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشد و تنها محدود به فست فودهای سنگین نیست. پیتزای سبزیجات یک بوم خالی برای استفاده از خلاقیت در ترکیب طعم ها و رنگ هاست.

پیتزای ایرانی

پیتزای ایرانی اگرچه ممکن است به اندازه پیتزای ایتالیایی یا آمریکایی در سطح جهانی شناخته شده نباشد اما در فرهنگ غذایی ایران جایگاه ویژه ای دارد و سبک منحصر به فرد خود را توسعه داده است. پیتزای ایرانی معمولاً با خمیری کمی ضخیم تر و نرم تر از سبک ناپلی تهیه می شود و تفاوت اصلی آن در فراوانی و تنوع مخلفات است.

رویه های پیتزای ایرانی اغلب شامل ترکیبی غنی از مواد مانند سوسیس (کالباس) ژامبون قارچ فلفل دلمه ای پیاز زیتون و مقدار زیادی پنیر پیتزا (معمولاً موزارلا یا ترکیبی از پنیرها) است. گاهی اوقات از گوشت چرخ کرده مرغ یا حتی سوسیس های محلی نیز استفاده می شود. سس گوجه فرنگی آن نیز ممکن است کمی شیرین تر از سس های ایتالیایی باشد و با ادویه های مختلفی طعم دار شود.

پیتزای ایرانی به دلیل حجم زیاد مواد و لایه ضخیم پنیر بسیار سیرکننده و پرکالری است. طعم آن اغلب ترکیبی از شوری گوشت های فرآوری شده شیرینی سس و سبزیجات و غنای پنیر ذوب شده است. این پیتزا نمونه ای از انطباق یک غذای خارجی با ذائقه و مواد اولیه محلی است و نشان می دهد که چگونه یک غذای جهانی می تواند در هر فرهنگی هویت جدیدی پیدا کند. پیتزای ایرانی برای کسانی که به دنبال پیتزایی پرملات و با طعم های آشنای ایرانی هستند گزینه محبوبی است.

پیتزا دیترویت آمریکا

پیتزا دیترویت استایل (Detroit Style Pizza) یکی دیگر از سبک های منطقه ای پیتزا در ایالات متحده است که در شهر دیترویت میشیگان ریشه دارد و در سال های اخیر محبوبیت زیادی در سراسر کشور و حتی خارج از آن پیدا کرده است. مشخصه اصلی این پیتزا شکل مستطیلی آن و خمیر ضخیم پف دار هوادار و جویدنی آن است که به طور سنتی در تابه های فولادی مستطیلی که در ابتدا برای نگهداری قطعات خودرو در کارخانه ها استفاده می شدند پخته می شود.

یکی از ویژگی های کلیدی پیتزای دیترویت روش قرار دادن پنیر است. پنیر (معمولاً پنیر آجری یا Brick Cheese که پنیری با رطوبت بالاست و در ویسکانسین تولید می شود) تا لبه های تابه کشیده می شود. در طول پخت این پنیر در لبه ها کاراملی شده و یک پوسته قهوه ای و ترد و پنیری فوق العاده خوشمزه ایجاد می کند. سس گوجه فرنگی معمولاً به صورت نوارهایی روی پنیر پخته شده اضافه می شود (درست قبل یا بعد از پخت) تا تازگی طعم آن حفظ شود.

رویه های رایج شامل پپرونی است که اغلب زیر پنیر قرار می گیرد تا از جمع شدن آن جلوگیری شود و طعم خود را به پنیر منتقل کند. پیتزای دیترویت بافتی منحصربه فرد دارد: زیرین ترد و روغنی خمیر داخلی نرم و هوادار و لبه های پنیری کاراملی شده و ترد. طعم آن غنی و پنیری است و سس گوجه فرنگی تازگی را به آن اضافه می کند. این پیتزا نمونه ای عالی از خلاقیت منطقه ای در دنیای پیتزا است که بافت و طعمی متفاوت و به یادماندنی ارائه می دهد.

پیتزا بول گوگی کره

پیتزا بول گوگی (Bulgogi Pizza) نمونه ای جالب از انطباق پیتزا با ذائقه و مواد اولیه محلی در کره جنوبی است. این پیتزا که ترکیبی از آشپزی ایتالیایی و کره ای است در سال های اخیر در کره جنوبی و در میان علاقه مندان به غذاهای فیوژن در سراسر جهان محبوبیت یافته است. ماده اصلی این پیتزا بول گوگی (Bulgogi) است که گوشت گاو ورقه ای نازک است که در سس شیرین و شور بر پایه سس سویا سیر زنجبیل پیاز شکر و روغن کنجد مرینیت و سپس کبابی یا تفت داده می شود.

پایه پیتزا بول گوگی معمولاً خمیر پیتزای استاندارد است که با سس گوجه فرغی یا گاهی اوقات سس های دیگر مانند سس مایونز یا سس بول گوگی طعم دار می شود. رویه آن شامل پنیر موزارلا گوشت بول گوگی پخته شده و اغلب سبزیجاتی مانند پیاز فلفل دلمه ای قارچ و گاهی اوقات ذرت یا حتی کیمچی (کلم تخمیر شده تند کره ای) است. در برخی نسخه های خلاقانه تر ممکن است از سس های شیرین مانند سس مایونز یا حتی پوره سیب زمینی شیرین در لبه خمیر استفاده شود.

طعم پیتزا بول گوگی ترکیبی منحصربه فرد از شیرینی شوری و اومامی (Umami) سس بول گوگی تندی احتمالی کیمچی و ملایمت پنیر و سبزیجات است. این پیتزا نشان دهنده پویایی و خلاقیت در دنیای غذاهای فیوژن است و چگونه یک غذای کلاسیک می تواند با طعم ها و مواد اولیه محلی ترکیب شده و تجربه ای کاملاً جدید را ارائه دهد. پیتزا بول گوگی برای کسانی که به دنبال طعم های آسیایی و ترکیبات غیرمعمول روی پیتزا هستند گزینه جذابی است.

پخت پیتزا در خانه

پخت پیتزا در خانه تجربه ای لذت بخش و رضایت بخش است که مزایای زیادی دارد و به شما امکان می دهد کنترل کاملی بر مواد اولیه و فرآیند پخت داشته باشید. تهیه پیتزا از پایه در خانه می تواند فرصتی عالی برای خلاقیت آشپزی و سفارشی سازی کامل پیتزا بر اساس سلیقه شخصی یا نیازهای غذایی خاص باشد. شما می توانید نوع آرد میزان نمک و شکر در خمیر نوع سس (خانگی یا آماده) نوع و مقدار پنیر و همچنین ترکیب و مقدار مخلفات را دقیقاً مطابق میل خود انتخاب کنید.

علاوه بر این پخت پیتزا در خانه معمولاً مقرون به صرفه تر از سفارش آن از بیرون است به خصوص اگر قصد دارید برای چند نفر پیتزا تهیه کنید. هزینه مواد اولیه برای چند پیتزا اغلب کمتر از هزینه سفارش همان تعداد پیتزا از یک رستوران است. این می تواند یک راه عالی برای صرفه جویی در هزینه ها باشد به خصوص برای خانواده های بزرگ یا هنگام برگزاری مهمانی ها.

فرآیند ورز دادن خمیر پهن کردن آن و چیدن مخلفات می تواند فعالیتی سرگرم کننده و حتی درمانی باشد. این کار همچنین می تواند به یک فعالیت خانوادگی تبدیل شود که در آن همه اعضای خانواده در تهیه شام مشارکت می کنند. لذت بوی پیتزای تازه در فر پخته شده و رضایت از خوردن پیتزایی که خودتان از ابتدا تا انتها تهیه کرده اید تجربه ای بی نظیر است.

با این حال پخت پیتزا در خانه نیازمند زمان صبر و کمی مهارت است. تهیه خمیر پیتزای خوب نیازمند تمرین است و ممکن است در دفعات اول به نتیجه دلخواه نرسید. همچنین فرهای خانگی معمولاً به دمای بسیار بالای فرهای پیتزاپزی حرفه ای نمی رسند که این می تواند بر بافت نهایی خمیر و سرعت پخت تأثیر بگذارد. استفاده از سنگ پیتزا یا فولاد پیتزا می تواند به بهبود کیفیت پخت در فر خانگی کمک کند. با وجود این چالش ها تسلط بر هنر پخت پیتزا در خانه بسیار پاداش بخش است و به شما امکان می دهد پیتزاهایی با کیفیت و طعم دلخواه خود ایجاد کنید.

سفارش آنلاین پیتزا

در عصر دیجیتال و با سبک زندگی پرمشغله امروزی سفارش آنلاین پیتزا به یکی از راحت ترین و محبوب ترین راه ها برای دسترسی به این غذای دوست داشتنی تبدیل شده است. پلتفرم ها و وب سایت های متعدد سفارش غذا فرآیند انتخاب سفارش و دریافت پیتزا را بسیار ساده و سریع کرده اند و تنها با چند کلیک یا لمس روی صفحه گوشی می توانید پیتزای مورد علاقه خود را درب منزل تحویل بگیرید.

راحتی سرعت و تنوع از اصلی ترین مزایای سفارش آنلاین پیتزا هستند. شما به منوهای وسیعی از پیتزافروشی های مختلف دسترسی دارید می توانید انواع پیتزاها اندازه ها و مخلفات را مقایسه کنید و بر اساس سلیقه خود انتخاب کنید. بسیاری از این پلتفرم ها امکان سفارشی سازی کامل پیتزا از نوع خمیر و سس گرفته تا اضافه یا حذف کردن مخلفات را فراهم می کنند.

علاوه بر این سفارش آنلاین امکان استفاده از تخفیف ها پیشنهادهای ویژه و برنامه های وفاداری را فراهم می کند که می تواند هزینه را کاهش دهد. همچنین می توانید نظرات و امتیازات سایر مشتریان را در مورد کیفیت پیتزا و خدمات رستوران ها مشاهده کنید و بر اساس آن ها تصمیم بگیرید. قابلیت پیگیری لحظه ای سفارش نیز به شما امکان می دهد دقیقاً بدانید پیتزای شما در چه مرحله ای از آماده سازی یا ارسال است.

سفارش آنلاین پیتزا نیاز به خرید مواد اولیه آماده سازی پخت و تمیزکاری پس از آن را از بین می برد که این خود برای بسیاری از افراد یک مزیت بزرگ محسوب می شود به خصوص در روزهایی که وقت یا انرژی کافی برای آشپزی ندارند. با این حال ممکن است هزینه سفارش آنلاین کمی بیشتر از پخت در خانه باشد و همچنین کنترل مستقیمی بر کیفیت دقیق مواد اولیه نداشته باشید. با وجود این برای کسانی که به دنبال راحتی سرعت و دسترسی آسان به پیتزای با کیفیت رستورانی هستند سفارش آنلاین پیتزا گزینه ای بی نظیر و کارآمد است که به بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ غذایی مدرن تبدیل شده است.

پیتزا چیست؟

پیتزا اساساً یک نان تخت پخته شده است که معمولاً با سس گوجه فرنگی و پنیر به خصوص موزارلا پوشانده شده و با مخلفات متنوعی مانند گوشت سبزیجات قارچ یا غذاهای دریایی تزئین می شود. این غذا ریشه در ناپل ایتالیا دارد و در سراسر جهان با سبک ها و طعم های مختلفی تهیه می شود.

۱۰ پیتزای پرطرفدار دنیا کدامند؟

لیست دقیق می تواند متفاوت باشد اما معمولاً پیتزاهای ناپولیتانا (مارگاریتا) پپرونی نیویورکی شیکاگویی دیپ دیش کواترو فورماجی (چهار پنیر) هاوایی گوشت و قارچ سبزیجات و انواع منطقه ای مانند دیترویت یا یونانی در میان محبوب ترین ها قرار می گیرند.

بهترین پیتزای جهان کدام است؟

انتخاب بهترین پیتزا کاملاً سلیقه ای است. برخی اصالت پیتزای ناپولیتانا را بهترین می دانند در حالی که برخی دیگر پیتزاهای پرملات آمریکایی یا خلاقیت های منطقه ای را ترجیح می دهند. بهترین پیتزا آنی است که بیشتر با ذائقه شما سازگار باشد.

چگونه خمیر پیتزا خانگی تهیه کنیم؟

تهیه خمیر پیتزا خانگی شامل ترکیب آرد آب مخمر و نمک است. پس از ورز دادن خمیر نیاز به استراحت و تخمیر دارد تا حجم بگیرد. سپس شکل داده شده و با رویه های دلخواه پخته می شود. دستورالعمل های دقیق بسته به نوع خمیر مورد نظر متفاوت است.

مواد اصلی پیتزا چیست؟

مواد اصلی و پایه پیتزا شامل خمیر (تهیه شده از آرد آب مخمر نمک) سس گوجه فرنگی و پنیر موزارلا است. البته تنوع در این مواد اولیه و اضافه کردن انواع مخلفات پیتزاهای متنوعی را در سراسر جهان خلق کرده است.

چگونه پیتزای خوبی سفارش دهیم؟

برای سفارش پیتزای خوب به امتیاز و نظرات مشتریان رستوران توجه کنید. منوی متنوع را بررسی کنید تا ترکیبات مورد علاقه تان را بیابید. اگر تازگی پیتزا مهم است از نزدیک ترین شعبه سفارش دهید و به زمان تخمینی تحویل دقت کنید.

چگونه پیتزا را سرو کنیم؟

پیتزا معمولاً بلافاصله پس از پخت و در حالی که داغ است سرو می شود. آن را به برش های مثلثی یا مربعی تقسیم کرده و می توان با دست یا با چاقو و چنگال میل کرد. اغلب با افزودنی هایی مانند فلفل قرمز پرک شده یا پنیر پارمزان رنده شده همراه است.

چرا پیتزا در کشورهای مختلف متفاوت است؟

تفاوت پیتزا در کشورهای مختلف به دلیل انطباق آن با مواد اولیه محلی ذائقه های فرهنگی سنت های آشپزی و نوآوری های منطقه ای است. هر فرهنگ پیتزا را با توجه به آنچه در دسترس دارد و آنچه مردم دوست دارند تغییر داده و سبک خاص خود را ایجاد کرده است.