ماجرای هولناک مزارع مرگ

دردآور است که بشنویم تاریخ معاصر جهان شاهد فجایعی بوده که در مقیاس وسیع جان میلیون ها انسان را گرفته است. یکی از این تراژدی های هولناک واقعه ای است که از آن با عنوان «مزارع مرگ» یاد می شود. این عنوان تداعی کننده کشتار و دفن دسته جمعی قربانیان بی شماری است که در دوره ای تاریک از تاریخ یک کشور آسیایی به کام مرگ فرانداده شدند. اگر به دنبال درک عمیق تر این فاجعه علل وقوع آن تعداد قربانیان و نحوه کشف این مکان های مخوف هستید این محتوا به شما کمک خواهد کرد تا با جزئیات یکی از بزرگترین نسل کشی های قرن بیستم آشنا شوید.

قتل عام

حد فاصل سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ کشور کامبوج تحت سیطره گروهی با ایدئولوژی کمونیستی به نام «خمرهای سرخ» قرار گرفت. این گروه پس از پیروزی در جنگ داخلی با هدف ایجاد یک جامعه کشاورزی و بی طبقه دست به اقداماتی زد که به یک نسل کشی تمام عیار منجر شد. آن ها شهرها را تخلیه کرده و میلیون ها نفر را وادار به کار اجباری در مزارع سراسر کشور کردند. هر فردی که به نظرشان متفاوت روشنفکر وابسته به رژیم قبل یا حتی دارای عینک بود به عنوان دشمن طبقه کارگر شناخته شده و به طرز فجیعی حذف می شد.

این اقدامات تنها به کار اجباری محدود نشد؛ اعدام های دسته جمعی به شیوه های بی رحمانه در دستور کار قرار گرفت. برای صرفه جویی در مصرف گلوله بسیاری از قربانیان با ابزارهای کشاورزی مانند بیل یا با ضربات چوب کشته می شدند. کودکان نیز از این خشونت در امان نبودند و اغلب در مقابل چشمان والدینشان به قتل می رسیدند. گرسنگی بیماری و کار طاقت فرسا نیز به میزان مرگ و میر افزود. تخمین زده می شود که در طول این چهار سال حدود ۱.۷ تا ۲.۵ میلیون نفر معادل حدود یک چهارم جمعیت آن زمان کامبوج جان خود را از دست دادند که بخش قابل توجهی از این مرگ ها مستقیماً ناشی از اعدام در مکان هایی بود که بعدها به «مزارع مرگ» شهرت یافتند.

موقعیت

«مزارع مرگ» در واقع به یک مکان واحد اشاره ندارد بلکه عنوانی است که به مجموعه ای از سایت های متعدد در سراسر کامبوج اطلاق می شود. این مکان ها شامل زمین های کشاورزی باغ ها مدارس سابق یا حتی محوطه های اطراف زندان ها بودند که توسط رژیم خمرهای سرخ برای اعدام های دسته جمعی و دفن قربانیان استفاده می شدند. پس از سقوط رژیم هزاران گور دسته جمعی در این سایت ها کشف شد که حاوی بقایای اسکلت و لباس قربانیان بود.

یکی از معروف ترین این مکان ها که امروزه به یک یادبود و موزه تبدیل شده سایت «چوئنگ اک» (Choeung Ek) در نزدیکی پایتخت پنوم پن است. این سایت تنها یکی از صدها مکانی است که در سراسر کشور به عنوان مزارع مرگ عمل می کردند و گواه ابعاد گسترده این فاجعه انسانی هستند. این سایت ها امروزه به عنوان نقاطی تاریخی و یادبود برای بازدیدکنندگان و گردشگران خارجی بازسازی شده اند تا یاد و خاطره قربانیان زنده نگه داشته شود.

روز واقعه

ماجرای هولناک مزارع مرگ با روی کار آمدن رژیم خمرهای سرخ به رهبری پل پوت در کامبوج آغاز شد. در تاریخ ۱۷ آوریل ۱۹۷۵ خمرهای سرخ پس از سال ها جنگ داخلی کنترل پایتخت پنوم پن را به دست گرفتند. این تاریخ نقطه آغاز حاکمیت چهار ساله وحشت و خشونت در این کشور بود. بلافاصله پس از تسلط بر کشور خمرهای سرخ سیاست های رادیکال خود را به اجرا گذاشتند.

اولین اقدام آن ها تخلیه اجباری شهرها بود. میلیون ها نفر از ساکنان شهرها شامل افراد مسن بیماران کودکان و زنان باردار به زور به سمت مناطق روستایی رانده شدند تا در مزارع کار کنند. این پیاده روی های اجباری و طاقت فرسا بدون تدارکات کافی خود باعث مرگ هزاران نفر شد. هدف آن ها از این کار از بین بردن زندگی شهری و ایجاد یک جامعه تماماً کشاورزی و خالص بود. این دوره سیاه تا ژانویه ۱۹۷۹ ادامه یافت زمانی که ارتش ویتنام به کامبوج حمله کرد و رژیم خمرهای سرخ را سرنگون ساخت.

کشف

کشف ابعاد واقعی فجایع رخ داده در دوره خمرهای سرخ و مکان های معروف به «مزارع مرگ» پس از سرنگونی رژیم در اوایل سال ۱۹۷۹ آغاز شد. هنگامی که نیروهای ویتنامی و کامبوجی های مخالف خمرهای سرخ وارد مناطق مختلف کشور شدند با صحنه های دلخراشی روبرو شدند. در زمین های کشاورزی و مناطق دورافتاده گورهای دسته جمعی متعددی کشف شد که حاوی هزاران جسد بودند.

شواهد موجود در این گورها از جمله بقایای اسکلت ها لباس ها و ابزارهای مورد استفاده برای کشتار مقیاس واقعی و بی رحمانه قتل عام را آشکار ساخت. سایت هایی مانند چوئنگ اک با هزاران جمجمه و استخوان کشف شده به نماد این وحشت تبدیل شدند. این کشفیات تکان دهنده توجه جهانی را به خود جلب کرد و مستندات اولیه برای اثبات وقوع نسل کشی در کامبوج را فراهم آورد.

تحقیقات

پس از کشف مزارع مرگ و ابعاد فاجعه تحقیقات گسترده ای برای مستندسازی جنایات و شناسایی مسئولان آغاز شد. دولت جدید کامبوج با کمک نهادهای بین المللی تلاش کرد تا اطلاعات مربوط به گورهای دسته جمعی تعداد قربانیان و شیوه های کشتار را جمع آوری کند. شهادت بازماندگان نیز نقش حیاتی در درک آنچه رخ داده بود ایفا کرد.

این تحقیقات در نهایت منجر به تشکیل دادگاهی ویژه با حمایت سازمان ملل متحد شد که به «اتاق های فوق العاده در دادگاه های کامبوج» (ECCC) معروف است. هدف این دادگاه محاکمه رهبران ارشد خمرهای سرخ بود که مسئول جنایات جنگی جنایت علیه بشریت و نسل کشی شناخته می شدند. فرآیند جمع آوری شواهد و محاکمه متهمان سال ها به طول انجامید و با چالش های متعددی روبرو بود.

تناقضات

در زمینه تحقیقات مربوط به مزارع مرگ و نسل کشی کامبوج برخی تناقضات و چالش ها وجود دارد. یکی از این موارد تخمین دقیق تعداد قربانیان است. به دلیل گستردگی کشتار ثبت دقیق آمار بسیار دشوار بوده و تخمین ها از ۱.۷ تا ۲.۵ میلیون نفر متغیر است. همچنین تفکیک مرگ و میر ناشی از اعدام مستقیم در مزارع مرگ از مرگ های ناشی از گرسنگی بیماری و کار اجباری در سراسر کشور نیز پیچیده است.

علاوه بر این با وجود تلاش های دادگاه ECCC تنها تعداد محدودی از رهبران ارشد خمرهای سرخ محاکمه و محکوم شدند. بسیاری از مسئولان رده پایین تر هرگز به دست عدالت سپرده نشدند. جمع آوری شواهد قابل قبول در دادگاه پس از گذشت سال ها از وقوع جنایات نیز دشواری های خاص خود را داشت. این عوامل باعث شده اند که تصویر کاملی از زنجیره فرماندهی و مسئولیت ها در تمام سطوح رژیم خمرهای سرخ همچنان با ابهاماتی روبرو باشد.

مظنونان

عاملان اصلی قتل عام مزارع مرگ رهبران و اعضای رژیم خمرهای سرخ بودند که تحت رهبری «پل پوت» (Pol Pot) قرار داشتند. پل پوت به عنوان رهبر عالی حزب کمونیست کامپوچیا و نخست وزیر کامپوچیای دمکراتیک مغز متفکر و مسئول اصلی این سیاست های مرگبار شناخته می شود. او هرگز توسط دادگاه بین المللی محاکمه نشد و در سال ۱۹۹۸ درگذشت.

سایر رهبران ارشد که نقش کلیدی در این نسل کشی داشتند شامل «نون چئا» (Nuon Chea) ایدئولوگ اصلی «خیو سامفان» (Khieu Samphan) رئیس جمهور «اینگ ساری» (Ieng Sary) وزیر خارجه و همسرش «اینگ تیریت» (Ieng Thirith) وزیر امور اجتماعی بودند. این افراد در دادگاه ECCC محاکمه شدند. نون چئا و خیو سامفان به دلیل جنایت علیه بشریت و نسل کشی محکومیت های طولانی دریافت کردند. این محاکمات گامی مهم در راستای عدالت برای قربانیان مزارع مرگ محسوب می شوند هرچند که تمام مسئولان هرگز پاسخگو نبودند.

مزارع مرگ چیست؟

مزارع مرگ به سایت های متعدد در کامبوج گفته می شود که رژیم خمرهای سرخ در سال های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ برای اعدام های دسته جمعی و دفن قربانیان خود از آن ها استفاده می کرد.

قتل عام مزارع مرگ در کجا اتفاق افتاد؟

این قتل عام در مکان های مختلفی در سراسر کشور کامبوج رخ داد از جمله سایت معروف چوئنگ اک در نزدیکی پایتخت پنوم پن.

چه تعداد قربانی در مزارع مرگ وجود داشت؟

تخمین زده می شود که بین ۱.۷ تا ۲.۵ میلیون نفر در طول دوره حکومت خمرهای سرخ در اثر اعدام گرسنگی بیماری و کار اجباری جان باختند که بخش قابل توجهی در مزارع مرگ کشته شدند.

عاملان قتل عام مزارع مرگ چه کسانی بودند؟

عاملان اصلی اعضا و رهبران رژیم کمونیستی خمرهای سرخ به رهبری پل پوت بودند که مسئولیت سیاست های منجر به نسل کشی را بر عهده داشتند.

ماجرای مزارع مرگ چه زمانی رخ داد؟

این فاجعه در دوره حکومت خمرهای سرخ بر کامبوج یعنی از ۱۷ آوریل ۱۹۷۵ تا ۷ ژانویه ۱۹۷۹ به وقوع پیوست.

چگونه مزارع مرگ کشف شد؟

مزارع مرگ پس از حمله ارتش ویتنام به کامبوج در اوایل سال ۱۹۷۹ و سرنگونی رژیم خمرهای سرخ با پیدا شدن گورهای دسته جمعی آشکار شدند.