ناگفته های متفاوت مسعود ده نمکی بعد از شهادت رییسی

به گزارش خبرگزاری سقف شیبدار، هنرمندان و چهره های هنری حوزه های مختلف در پی شهادت آیت الله سید ابراهیم رییسی رییس جمهور دولت سیزدهم و همراهان ایشان، در حساب های فضاهای مجازی شان نسبت به این حادثه ناگوار واکنش نشان دادند.

به گزارش سقف شیبدار، آیت الله شهید سید ابراهیم رییسی رییس جمهور اسلامی ایران 30 اردیبهشت در حادثه سقوط بالگرد به درجه رفیع شهادت نایل آمد. شهید رییسی و حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، برای افتتاح «سد مرزی «قیز قلعه سی» به آذربایجان شرقی سفر کرده بودند و بالگرد حامل ایشان و همراهانشان در مسیر بازگشت در «جنگل دیزمار» در محدوده عمومی بین ورزقان و جلفا استان آذربایجان شرقی دچار سانحه شد.

مسعود ده نمکی کارگردان سینما و تلویزیون طی یادداشتی، از زاویه ای متفاوت به شخصیت شهید آیت الله سیدابراهیم رییسی پرداخت.

در این یادداشت آمده است:

«اردیبهشت سال 1371 اولین دیدار بین من و آقای رییسی در دادگاه انقلاب اسلامی اتفاق افتاد. آن زمان ایشان در مقام ریاست دادگاه انقلاب و من در مقام متهم بودم. بعد از گذراندن 10 روز زندان انفرادی و مراحل بازجویی در زندان توحید و یا همان موزه عبرت فعلی که به جرم اعتراض به معضلات فرهنگی و کم کاری های دولت وقت و البته دستگیری تعدادی دیگر که کارشان چیزی بیشتر از اعتراض بود، به دفترشان فراخوانده شدم. برخلاف تصورم با روی خوش به استقبالم آمد و بعد تورق پرونده گفت: اگر جای مان عوض می شد و من آن طرف میز بودم، همین کارهای اعتراضی تو را می کردم.

یک بار هم وقتی مستند «فقر و فحشاء» را ساختم و فیلم توقیف شد و پایم به دادگاه کشیده شد ایشان را در سازمان بازرسی کل کشور دیدم. فیلم را دیده بود. می خواستم مستند «از کجا آورده اید؟» را بسازم. گفت: هنوز هم تو آن طرف میز هستی و من این طرف و خوشحالم که بعد از 10 سال هنوز کم نیاورده ای.

آخرین دیدارمان پس از ریاست جمهوری ایشان بود. در ضیافت افطار کنار هم نشسته بودیم. هم قبل از افطار پشت تریبون و هم سر سفره که من را به کنارش فراخواند، کلی به مسایل موجود نقد کردم و ایشان هم مثل قبل صبورانه گوش داد و آخرش گفت: من نسبت به تو همان ارادت 30 سال پیش را دارم. من هم گفتم: من هم دوست تان دارم و به شما رای داده ام، اما باز من این طرف میز هستم و شما آن طرف و قبول دارید نقد منصفانه به دولت بهترین کمک به دولت شما است؟ گفت: قبول دارم.

شاید می خواست بگوید من هم آن طرف میز بودم همین کار تو را می کردم.

خدا شهید خدمت ایران را با جدش محشور کند.»