همکار ایرانی ایلان ماسک؛ طراح ربات جراح نورالینک!

به گزارش خبرگزاری سقف شیبدار و براساس گزارش مجله سقف شیبدار، «افشین مهین» طراح ایرانی است که طی همکاری با ایلان ماسک در پروژه نورالینک، موفق به تولید قطعاتی شد که به عنوان رابط بین مغز و رایانه عمل می کند و انجام فعالیت های مختلف را برای افراد معلول آسان می سازد. او همراه تیمش در آژانس Card79 به تولید قطعاتی می پردازد که از طریق قرارگیری در جمجمه، با مغز تعامل برقرار می کنند و به شخص این امکان را می دهند که با مغز خود، کنترل رایانه ها را در اختیار بگیرد.

از طرفی، مهین و تیمش در تکمیل این پروژه به طراحی یک ربات جراح و یک دستگاه پوشیدنی پرداختند تا فرایند کاشت ایمپلنت در مغز راحت تر انجام شود. این دستگاه پوشیدنی شبیه به یک سمعک مدرن است که با کمی تغییرات در سال 2020 معرفی شد و مدتی قبل نیز برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت.

همکاری مهین با نورالینک به انعقاد قرارداد با سایر شرکت های نوروتکنولوژی منجر شد. برای مثال، او هدستی برای شرکت Cognito Therapeutics مختص بیماران آلزایمری طراحی کرده است و حالا نیز در پروژه ای با Science Corp روی دستگاهی مختص افراد کم بینا پژوهش می کند. علاوه براین استارتاپ Prophetic.AI، آژانس Card79 را برای پروژه شگفت انگیز خود برگزیده اند تا با به کارگیری هوش مصنوعی، امکان کنترل محتوای خواب انسان را فراهم کنند.

مقدمات همکاری با نورالینک

طبق گفته مهین، در ابتدا آن ها با شرکتی به نام Recon Instruments در ونکوور کانادا همکاری داشتند؛ کمپانی که عینک های آفتابی ورزشی با فناوری یکپارچه تولید می کرد و روی ادغام فناوری های دیگر مانند پردازنده ها و دوربین ها در قاب عینک متمرکز بود. از سویی دیگر، چنین عینکی به اسکن های سه بعدی دقیق و داده های آناتومی نیاز داشت تا این دستگاه به راحتی در اطراف سر شخص قرار بگیرد. چنین پروژه ای مصادف با توسعه گوگل گلس بود و به همین دلیل ساخت این عینک می توانست نقطه عطفی در دنیای گجت های هوشمند باشد.

بعدها تخصص افشین مهین در طراحی آناتومی سر انسان، به همکاری با تیم نورالینک منجر شد؛ ظاهراً تجربه قبلی وی در توسعه فناوری پوشیدنی متمرکز بر سر، یکی از عوامل کلیدی این همکاری بوده است. او کار همکاری با نورالینک را در اواخر سال 2018 آغاز کرد و در زمان پخش تیزر پروژه نیز طراحی مهین نمایش داده شد.

یکی از چالش های پروژه، ساخت قطعات با در نظر گرفتن تجربه کاربری بود که به دلیل عدم آزمایش رسمی تراشه، توسعه آن با کندی پیش می رفت. طبق گفته مهین، فرایند طراحی شامل تحقیقات ثانویه گسترده ای بود که به منظور درک چالش های پیش روی افراد به اصطلاح معلول انجام می شد: «هدف این بود که با بررسی نتایج این تحقیقات، دستگاهی بسازیم که انجام فعالیت های غیرممکن را برای آن ها ممکن کند. همچنین راه حل هایی را در طراحی سیستم به کار بردیم که کنترل آسان آن را برای شخص یا اطرافیانش فراهم سازد.»

ملاحظات ایمنی نورالینک

مهین و تیمش، ربات نسل اول نورالینک را به دلیل ظاهر نه چندان جالبش بازطراحی کردند تا فرم مناسب تری برای آزمایش های بالینی پیدا کند. همچنین آن ها درنظر داشتند که با همکاری مهندسان پروژه، پوشش هایی برای نمای بیرونی ربات بسازند تا از نظر بصری نیز ساده و مفید باشد. در این شیوه طراحی، امنیت بیماران به عنوان اصلی ترین فاکتور موردتوجه قرار داشت.

یکی از جنبه های بسیار مهم در طراحی ربات ها، در نظر گرفتن نقاطی برای جلوگیری از آسیب به دستان شخص است؛ زیرا ماشین ها قدرت مکانیکی و الکترونیکی بالایی دارند و به همین دلیل اگر انگشت یا دست افراد در مسیر این نقاط قرار بگیرد، ممکن است منجر به آسیب های جدی شود.

طراحی ربات و هوش مصنوعی

طراحی ربات جراح تلاش تمام نیروها را می طلبید؛ به همین دلیل همکاری بین تیم مهین و مهندسان مکانیک شکل گرفت تا ساخت دستگاه به بهترین شکل پیش برود. در ابتدا کار با طراحی جزء سوزنی ربات به عنوان حساس ترین قسمت آغاز شد؛ بخشی که وظیفه واردکردن رشته های عصبی برای ثبت فعالیت مغز را بر عهده دارد. سپس با اطمینان از طراحی و مونتاژ رابط سر ربات، نوبت به بدنه ربات رسید که با مشارکت تیم طراحی داخلی الکترومکانیکی به خوبی پیش رفت.

در پایان با نهایی شدن طرح ها، واحدها ساخته و مونتاژ شدند و ربات تحت آزمایشات بیشتری قرار گرفت تا از عملکرد بخش های مختلف آن اطمینان حاصل شود. طبق گفته مهین، تمرکز فعلی این فناوری روی کمک به اشخاصی است که بیشترین نیاز را دارند؛ مخصوصاً افراد معلول. هوش مصنوعی نیز در مسیر بررسی مستقیم چالش های آن ها به کار گرفته خواهد شد و نقش کلیدی در توسعه ابزارهای نوروتکنولوژی خواهد داشت. البته مهین معتقد است که علی رغم پتانسیل فعلی نورالینک و سایر پروژه های نوروتکنولوژی، همچنان فضا برای تحقیق و افزایش کارکرد ابزارها در این فناوری وجود دارد و دانشمندان به آزمایشات بیشتری برای درک کامل پتانسیل آن نیاز دارند.

بااین حال، افشین مهین نسبت به پیامدهای ادغام نوروتکنولوژی و هوش مصنوعی نامطمین است و علی رغم تصور آینده ای مثبت و انسان محور، نگرانی هایی درباره امنیت حریم شخصی کاربران دارد. طبق گفته وی، خط اتصال بین مغز و کامپیوتر حجم عظیمی از داده ها را درلحظه انتقال می دهد تا تجربه کاربری بهتری را برای افراد معلول فراهم کند؛ بااین حال بحث اصلی پیرامون دسترسی یا عدم دسترسی شرکت ها به این داده هاست. درحقیقت باید مشخص شود که مخاطب سیستم های مبتنی بر AI، کاربران هستند یا شرکت توسعه دهنده شان؛ بنابراین در وهله اول حفظ حریم خصوصی کاربران و استقلال آن باید موردتوجه قرار بگیرد.

چالش های همکاری با شرکت ها

افشین مهین با بیش از ده سال تجربه در این حوزه، اذعان دارد که مشتریان و شرکت ها اغلب اطلاعات محدودی از پروژه هایشان را به اشتراک می گذارند و آن ها به عنوان مشاور معمولاً به استراتژی های تجاری بلندمدت مخاطبانشان دسترسی ندارند. به همین دلیل، به منظور شناخت بهتر شرکت ها و ایده هایشان، اغلب پیشینه آن ها را بررسی می کنند و فعالیت های گذشته شان را زیر ذره بین می گیرند. وی معتقد است که عموم کارآفرینان و موسسان، افراد جاه طلبی هستند اما گاهی اوقات تشخیص بین جاه طلبی واقعی و اهداف نه چندان سالم می تواند چالش برانگیز باشد.

227227