چرا لواط حرام است؟

لواط، آمیزش جنسی میان دو مرد، عملی است که در تمامی ادیان ابراهیمی و به خصوص در اسلام به شدت نهی شده و از گناهان کبیره به شمار می آید. این تحریم ریشه های عمیقی در متون دینی، فلسفه های اخلاقی و پیامدهای اجتماعی دارد. مقاله پیش رو به واکاوی جامع دلایل فقهی، فلسفی و اخلاقی حرمت لواط در اسلام و ادیان ابراهیمی می پردازد.

این موضوع، از دیرباز مورد بحث و تفسیر بوده و در عصر حاضر با ظهور مفاهیم نوین مرتبط با گرایش های جنسی، ابعاد تازه ای یافته است. این مقاله می کوشد تا با رویکردی مستند و تحلیلی، نه تنها مبانی قرآنی و روایی حرمت این عمل را روشن سازد، بلکه به بررسی حکمت های نهفته در پس این تحریم بپردازد. در این مسیر، دیدگاه سایر ادیان ابراهیمی نیز مورد توجه قرار گرفته و تلاش می شود تا تفاوت های کلیدی میان لواط به عنوان یک عمل جنسی خاص در متون دینی و همجنس گرایی به عنوان یک گرایش یا هویت در درک معاصر، تبیین شود. هدف غایی، ارائه منبعی جامع و روشنگر است که با احترام به مبانی دینی، به تحلیل های نوین نیز توجه داشته باشد و تصویری کامل از این مسئله پیچیده ارائه دهد.

لواط در اسلام: مفهوم شناسی و ریشه یابی تحریم

برای درک عمیق تر چرایی حرمت لواط، نخست باید به مفهوم شناسی دقیق آن در بستر اسلامی پرداخت و سپس مبانی قرآنی و روایی این تحریم را واکاوی کرد.

تعریف لغوی و اصطلاحی لواط

واژه لواط ریشه ای عربی دارد و به معنای درهم آمیختن و چسبیدن است. اما در اصطلاح دینی و فقهی، این واژه به آمیزش جنسی میان دو مرد اطلاق می شود که ارتباط تنگاتنگی با داستان قوم لوط در متون مقدس دارد. این قوم به دلیل ارتکاب چنین عملی، مورد عذاب الهی قرار گرفتند و از همین رو، نام این گناه کبیره از نام قوم لوط گرفته شده است.

در فقه اسلامی، لواط دارای تعاریف مشخصی است که شامل مصادیق مختلفی می شود:

• دخول (ایلاج): این مورد به دخول آلت جنسی مرد در مقعد مرد دیگر اطلاق می شود و شدیدترین نوع لواط محسوب می شود.
• تفخیذ: عبارت است از قرار دادن آلت جنسی میان ران های مرد دیگر.
• سایر مصادیق: برخی فقها، هر نوع آمیزش جنسی مرد با مرد، حتی بدون دخول را نیز در مفهوم عام لواط جای داده اند. همچنین بوسیدن از روی شهوت و خوابیدن دو مرد زیر یک پوشش بدون ضرورت، از جمله اعمالی است که تحت عنوان کنش های همجنس خواهانه مذمت شده و دارای مجازات تعزیری است.

نکته حائز اهمیت در این بحث، تمایز میان لواط به عنوان یک عمل جنسی خاص در متون دینی و همجنس گرایی به عنوان یک گرایش یا هویت در جامعه مدرن است. در متون دینی، تأکید بر خود عمل لواط و حرمت آن است، در حالی که همجنس گرایی مفهومی است که به گرایش درونی فرد به جنس موافق و هویت جنسی او اشاره دارد که در زمان نزول آیات و روایات، به شکل کنونی مطرح نبوده است. این تمایز در فهم رویکردهای نوین به این مسئله اهمیت فراوانی دارد.

مبانی قرآنی حرمت لواط

قرآن کریم به صراحت و بارها به داستان قوم لوط و عمل شنیع آن ها اشاره کرده و از آن با تعابیر گوناگونی یاد می کند که نشان دهنده شدت قبح و حرمت آن است. از جمله آیاتی که به این موضوع پرداخته اند می توان به سوره های هود، اعراف، حجر، نمل، شعراء و عنکبوت اشاره کرد.

تعابیر قرآنی در وصف عمل قوم لوط عبارتند از:

• فاحشه: (سوره اعراف، آیه ۸۰) به معنای گناه آشکار و عمل بسیار زشت و ناپسند که از حد و مرز اخلاقی تجاوز می کند.
• منکر: (سوره عنکبوت، آیه ۲۹) عملی که عقل سلیم و فطرت پاک آن را زشت می شمارد.
• اسراف: (سوره اعراف، آیه ۸۱) تجاوز از حدود الهی و رفتاری افراطی و خارج از قاعده.
• جرم: (سوره هود، آیه ۷۸) گناه و بزهکاری.
• ظلم: (سوره هود، آیه ۷۹) ستم به خود و دیگران و تجاوز از حق.
• خباثت: (سوره انبیاء، آیه ۷۴) پلیدی و ناپاکی.
• جهالت: (سوره عنکبوت، آیه ۲۸) نادانی و عمل سفیهانه.
• فسق: (سوره نمل، آیه ۵۵) خروج از مسیر طاعت الهی و نافرمانی.

شدت و تعدد این تعابیر قرآنی نشان دهنده آن است که عمل لواط از دیدگاه قرآن کریم، نه تنها یک انحراف جنسی، بلکه مجموعه ای از مفاسد اخلاقی و اجتماعی را در بر می گیرد که بنیان های جامعه را به تباهی می کشاند و مستحق شدیدترین مجازات های الهی است. این تعابیر به خوبی عمق مخالفت اسلام با این عمل را آشکار می سازند.

مبانی روایی حرمت لواط

علاوه بر آیات قرآن کریم، احادیث بسیاری از پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) نیز بر حرمت و مذمت شدید لواط تأکید دارند. این روایات، لواط را از بزرگترین گناهان کبیره برشمرده و در مواردی حتی آن را بزرگ تر از زنا دانسته اند.

از جمله روایات مهم در این زمینه:

• حدیثی از امام صادق (ع) بیان می کند که گناه لواط از زنا بزرگ تر است.
• پیامبر اکرم (ص) مرتکبین این عمل را مورد لعن و غضب الهی قرار داده اند و عواقب اخروی سنگینی برای آن برشمرده اند.
• روایاتی وجود دارند که لواط کاران را از رحمت الهی دور می دانند و آن ها را مستحق عذاب های دردناک در دنیا و آخرت معرفی می کنند.

این روایات با زبانی قاطع و هشداردهنده، به مسلمانان گوشزد می کنند که لواط نه تنها عملی مخالف با تعالیم الهی است، بلکه پیامدهای فردی و اجتماعی مخربی نیز در پی دارد که سعادت دنیا و آخرت را از بین می برد. تأکید بر عظمت این گناه در روایات، نشان دهنده اهمیت حفظ سلامت جنسی و اخلاقی جامعه از منظر اسلام است.

اجماع فقهای اسلام

در طول تاریخ اسلام، فقهای شیعه و اهل سنت، با استناد به آیات صریح قرآن و روایات متعدد، بر حرمت لواط اجماع و اتفاق نظر داشته اند. این اجماع، نشان دهنده وضوح حکم شرعی در این خصوص است و لواط را در زمره گناهان کبیره ای قرار می دهد که هیچ شک و شبهه ای در حرمت آن وجود ندارد.

گرچه در جزئیات احکام و مجازات ها ممکن است اختلافات جزئی میان مذاهب فقهی وجود داشته باشد، اما در اصل حرمت نفس عمل لواط، اتفاق نظر کامل حاکم است. این اجماع فقهی، پشتوانه محکمی برای ممنوعیت شرعی لواط فراهم می آورد و آن را از جمله مسلمات دین اسلام می سازد.

لواط عملی حرام و گناهی بزرگ شمرده شده و علاوه بر مجازات شرعی (حد)، دارای احکام دیگری همچون محدودیت در ازدواج است.

فلسفه و حکمت تحریم لواط: فراتر از ظاهر احکام

شریعت اسلامی بر مبنای حکمت و مصلحت استوار است و هر حکمی، از جمله حرمت لواط، دارای فلسفه های عمیقی است که فراتر از ظاهر احکام می رود. درک این حکمت ها به روشن شدن چرایی این تحریم کمک شایانی می کند.

حکمت های شرعی و الهی

دلایل اصلی تحریم لواط در اسلام، مبتنی بر حکمت های الهی و شرعی است که به سلامت فرد، جامعه و حفظ نظام آفرینش توجه دارد.

نقض فطرت و نظام خلقت

یکی از بنیادی ترین دلایل حرمت لواط، نقض فطرت و نظام خلقت الهی است. خداوند متعال زن و مرد را با ویژگی های جسمی و روانی مکمل یکدیگر آفریده است تا در کنار هم، به آرامش روانی رسیده، تشکیل خانواده داده و نسل بشر را تداوم بخشند. روابط جنسی، علاوه بر کارکرد تولید مثل، به عنوان منبع آرامش، مودت و رحمت میان زوجین مطرح شده است.

عمل لواط، با این فلسفه الهی در تضاد آشکار است. این عمل، کارکرد طبیعی اعضای تناسلی و غریزه جنسی را منحرف می سازد و آن را از مسیر طبیعی خود خارج می کند. به عبارت دیگر، با نظام احسن آفرینش که برای هر چیز جایگاهی متناسب تعیین کرده، ناسازگار است. این انحراف از فطرت، به تدریج می تواند به سلامت روانی و تعادل شخصیتی افراد آسیب برساند.

قطع نسل و جلوگیری از بقای نوع بشر

این دلیل، از محوری ترین حکمت های تحریم لواط است که در روایات ائمه اطهار (ع) نیز به صراحت بیان شده است. امام رضا (ع) در حدیثی فرموده اند که یکی از علل حرمت لواط، جلوگیری از فرزندآوری و قطع نسل بشر است. ازدواج و روابط جنسی میان زن و مرد، تنها راه بقای نسل انسان و تداوم حیات اجتماعی است. لواط، به دلیل عدم قابلیت تولید مثل، عملاً راهی برای بقای نسل نیست و شیوع آن می تواند به تدریج جامعه را از بعد جمعیتی به تباهی بکشاند.

از این منظر، لواط حتی از زنا نیز آسیب زاتر تلقی شده است. اگرچه زنا نیز عملی حرام و گناه است، اما بالقوه قابلیت فرزندآوری دارد و دست کم مسیر بقای نسل را به طور کامل مسدود نمی کند، در حالی که لواط ذاتاً عقیم است و هیچ سهمی در تولید نسل ندارد. این نگاه، به وضوح اهمیت جایگاه خانواده و فرزندآوری در نظام ارزشی اسلام را نشان می دهد.

مفاسد گسترده اجتماعی و اخلاقی

حرمت لواط تنها به بعد فردی محدود نمی شود، بلکه پیامدهای مخرب گسترده ای در سطح جامعه نیز دارد:

• اخلال در نظام ازدواج و خانواده: خانواده، هسته اصلی و بنیادی ترین نهاد جامعه است. شیوع لواط می تواند نظام ازدواج مشروع را تضعیف کرده و تمایل به تشکیل خانواده و ازدواج را کاهش دهد. این امر به فروپاشی بنیان خانواده و به تبع آن، آسیب به ساختار اجتماعی منجر می شود.
• شیوع بی بندوباری و افول ارزش ها: زمانی که رفتارهای جنسی خارج از چارچوب الهی و فطری رواج یابند، جامعه به سمت بی بندوباری و تضعیف ارزش های اخلاقی حرکت می کند. این امر کرامت انسانی را خدشه دار کرده و انسان را از مرتبه والای خود به سطح غرایز حیوانی تنزل می دهد.
• آسیب به سلامت روانی و عاطفی: اگرچه ممکن است برخی افراد با گرایش های همجنس خواهانه از نظر روانی خود را در وضعیت طبیعی ببینند، اما از منظر دین، انحراف از مسیر فطرت می تواند به اختلالات عمیق تر روانی و عاطفی در فرد و جامعه بینجامد، زیرا نیازهای عاطفی و روانی انسان به گونه ای طراحی شده اند که تنها در ارتباط مکمل با جنس مخالف به کمال می رسند.

اخلال در تدبیر و نظم عالم

مفهوم مفسده در تدبیر و نظم عالَم که در روایات (مانند حدیث امام رضا (ع)) آمده، به این معناست که جهان هستی بر اساس یک نظام دقیق و حساب شده الهی اداره می شود. هرگونه انحراف از قوانین تکوینی و تشریعی، نه تنها بر فرد و جامعه اثر می گذارد، بلکه می تواند به نظم و هارمونی کلی جهان نیز آسیب برساند. روابط جنسی که خارج از چارچوب الهی و فطری باشند، به نوعی بر هم زننده این نظم کیهانی تلقی می شوند.

لواط و همجنس گرایی در دیدگاه نواندیشان دینی

در دهه های اخیر، با مطرح شدن مفهوم همجنس گرایی به عنوان یک گرایش و هویت جنسی، برخی از نواندیشان دینی به بازخوانی و تفسیر مجدد متون دینی در خصوص لواط پرداخته اند. این دیدگاه ها، عمدتاً بر تمایز میان عمل لواط و گرایش همجنس گرایی تمرکز دارند.

برخی از این نواندیشان معتقدند که داستان قوم لوط در قرآن، تنها به عمل لواط به معنای دخول جنسی میان دو مرد اشاره دارد و این عمل، غالباً در بستری از تجاوز، بچه بازی (پدوفیلیا) و عدم رعایت حقوق انسانی صورت می گرفته است. به عنوان مثال، آرش نراقی و برخی دیگر از محققان اشاره می کنند که عمل رایج در میان قوم لوط، شبیه به شاهدبازی یا بچه بازی در یونان باستان و فرهنگ های دیگر بوده که امروزه به هیچ وجه معادل همجنس گرایی به معنای گرایش یا هویت جنسی قلمداد نمی شود.

آن ها این پرسش را مطرح می کنند که آیا حکم حرمت متوجه گرایش همجنس گرایی است یا صرفاً عمل خاص لواط؟ این بحث ها با این فرض مطرح می شوند که متون دینی به وضوح به گرایش همجنس گرایی اشاره نکرده اند، چرا که این مفهوم در دوران نزول متون مقدس، به شکل مدرن امروزی تعریف نشده بود. این دیدگاه ها تلاش دارند تا با حفظ احترام به مبانی دینی، دریچه ای جدید برای فهم پیچیدگی های موضوع در عصر حاضر بگشایند و به تمایز میان عمل ممنوع و گرایش درونی فرد بپردازند، بدون آنکه حکمی در مورد نفس گرایش صادر کنند. لازم به ذکر است که این دیدگاه ها در بین اکثریت علمای اسلام رایج نیست و بیشتر در محافل نواندیشانه مطرح می شود.

احکام فقهی و مجازات های لواط در اسلام

در فقه اسلامی، برای عمل لواط، مجازات های شرعی سختی در نظر گرفته شده است که نشان دهنده شدت و بزرگی این گناه است. این مجازات ها بر اساس نوع عمل و شرایط مرتکبین متفاوت است.

حد شرعی لواط

مجازات های اصلی لواط در فقه اسلامی به شرح زیر است:

1. اعدام برای دخول: اگر لواط با دخول آلت جنسی مرد در مقعد مرد دیگر انجام شود و هر دو طرف بالغ و عاقل باشند، مجازات هر دو اعدام است. این حکم بر اساس روایات متعدد و اجماع فقها صادر شده است.
2. صد ضربه شلاق برای تفخیذ و مساحقه: اگر لواط بدون دخول و به شکل تفخیذ (قراردادن آلت جنسی میان ران ها) یا مساحقه (آمیزش جنسی میان دو زن) انجام شود، مجازات آن صد ضربه شلاق است. در فقه شیعه، در برخی موارد تکرار این عمل در مرتبه سوم یا چهارم می تواند منجر به اعدام شود.
3. مجازات های تعزیری: برای سایر کنش های همجنس خواهانه که شدت کمتری دارند، مانند بوسیدن از روی شهوت یا خوابیدن دو مرد زیر یک پوشش بدون ضرورت، مجازات تعزیری در نظر گرفته شده است. این مجازات توسط حاکم شرع تعیین می شود و از حد شرعی کمتر است.

لازم به ذکر است که اگر یکی از طرفین غیربالغ باشد، حد اعدام یا شلاق بر او جاری نمی شود و به جای آن تأدیب (مجازات تربیتی متناسب با سن و شرایط) خواهد شد.

روش های اجرای حد اعدام

در فقه اسلامی و روایات، برای اجرای حد اعدام لواط، روش های مختلفی ذکر شده است که حاکم اسلامی بر اساس مصلحت جامعه و شرایط موجود، یکی از آن ها را انتخاب می کند:

• گردن زدن
• آتش زدن
• پرت کردن از بلندی
• سنگسار
• خراب کردن دیوار روی مجرم

این روش ها نشان دهنده شدت قبح این عمل از منظر شارع مقدس است. البته حاکم شرع این اختیار را دارد که در مواردی که اجرای برخی حدود باعث وهن یا ضربه به اصل دین شود، برای حفظ منافع مهم تر اسلام، اجرای حدود را موقتاً تعطیل کند یا دستور به اجرای روش های دیگر مانند اعدام با دار زدن یا گلوله دهد.

سایر احکام فقهی مرتبط

علاوه بر مجازات های حدی، لواط دارای احکام فقهی دیگری نیز هست:

• محدودیت های ازدواج: اگر مردی با مرد دیگری لواط کند (با دخول)، ازدواج او با مادر، دختر و خواهر آن مرد (مفعول) برای همیشه حرام ابدی می شود. این حکم در ماده ۱۰۵۶ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران نیز گنجانده شده است. البته این حکم در صورتی جاری است که لواط کننده بالغ باشد. همچنین اگر لواط پس از ازدواج با مادر، خواهر یا دختر مفعول صورت گیرد، حرمت ابدی حاصل نمی شود و ازدواجشان باطل نیست.
• سقوط حد با توبه: اگر مرتکب لواط قبل از اثبات جرم در نزد حاکم شرع و شهادت شهود، توبه کند، حد از او ساقط می شود. این امر نشان دهنده اهمیت توبه و بازگشت به سوی خداوند در اسلام است.

نگاهی به لواط و همجنس گرایی در ادیان و فلسفه های دیگر

موضع گیری نسبت به همجنس گرایی و اعمال همجنس خواهانه، نه تنها در اسلام بلکه در سایر ادیان ابراهیمی و حتی برخی فلسفه ها نیز مطرح بوده و دیدگاه های متفاوتی در این زمینه وجود دارد.

یهودیت

در دین یهود، متون تورات به وضوح آمیزش جنسی میان مردان را ممنوع کرده است و آن را فجور می نامد. مذهب ارتدوکس یهود، که پایبندی شدیدی به شریعت دارد، این اعمال را به طور مطلق رد می کند و آن را گناه می داند. با این حال، در سه مذهب دیگر یهودیت، یعنی اصلاح گرا، نوسازمان گرا و محافظه کار، دیدگاه ها انعطاف پذیرتر شده است. در این مذاهب، همجنس گرایی به عنوان یک شیوه زندگی پذیرفته شده و حتی اجازه ورود به مرحله خاخامی برای افراد همجنس گرا وجود دارد.

برخی مفسران تورات نیز معتقدند که ممنوعیت تورات صرفاً متوجه اعمال همجنس خواهانه است و نه خود گرایش یا عشق همجنس گرایانه. همچنین، متخصصان عهد عتیق به این نکته اشاره کرده اند که عمل رایج در میان قوم لوط در زمان تورات، بیشتر شبیه به روابطی بوده که در آن تجاوز یا بچه بازی دخیل بوده است، نه صرفاً یک رابطه رضایت مندانه میان دو بزرگسال همجنس.

مسیحیت

موضع مسیحیت در قبال همجنس گرایی، در طول تاریخ و میان فرقه های مختلف، متغیر بوده است. در عهد جدید، هیچ سخن مستقیمی از عیسی مسیح درباره منع همجنس گرایی نیامده است. با این حال، در برخی از رسالات پولس، به خصوص در رساله به رومیان و اول قرنتیان، اعمال همجنس خواهانه به وضوح منع شده و گناه شمرده شده اند.

کلیساهای کاتولیک و ارتدکس به طور سنتی روابط همجنس خواهانه را گناه می دانند، اگرچه بر احترام به افراد همجنس گرا تأکید دارند. اما در میان کلیساهای پروتستان، دیدگاه ها بسیار متنوع است. برخی کلیساها مانند کلیسای انگلیکان کانادا، کلیسای سوئد و برخی کلیساهای نروژ و آلمان، ازدواج همجنس گرایان را تقدیس و رسمی می دانند. در مقابل، بسیاری از مکاتب مسیحی، گرچه همجنس گرایان را طرد نمی کنند، اما بر این نکته پافشاری می کنند که روابط جنسی همجنس خواهانه گناه است.

بهائیت

در آیین بهائی، روابط جنسی تنها در چارچوب ازدواج میان یک زن و یک مرد مجاز دانسته شده است. شوقی افندی، یکی از رهبران بهائی، به صراحت بیان کرده است که هر قدر عشق و محبت میان دو همجنس شدید و خالص باشد، اگر به روابط جنسی منجر گردد، نادرست و خطاست.

بودیسم و هندوئیسم

بودیسم: از نظر تاریخی، بودیسم یکی از اولین ادیانی بود که همجنس گرایان را به دید گناهکار نگاه نمی کرد. آیین بودا با مفهوم گناه به معنای ابراهیمی آن بیگانه است و همجنس گرایی را محکوم نمی کند. دالایی لاما، رهبر بوداییان تبتی، در ابتدا رویکرد حمایتی از همجنس گرایان را در پیش گرفت و اظهار داشت که اگر رابطه دو همجنس رضایت بخش باشد و به دیگران ضرری نرساند، مشکلی نیست. هرچند بعدها در کتاب خود فراتر از تعصب تصریح کرد که همجنس گرایی، چه بین مردان یا زنان، به خودی خود نادرست نیست، چیزی که نادرست است استفاده از عضو نامناسب برای برقراری رابطه است.

هندوئیسم: دیدگاه مذهب هندو نسبت به همجنس گرایی به طور کلی پذیرفته شده است، اما با این حال دارای مخالفان و موافقانی نیز هست. متون هندو به طور صریح و روشن در مورد همجنس گرایی جهت گیری نمی کنند. موافقان ابراز می دارند که در هیچ یک از متون هندو ذکر نشده که عشق تنها میان دو جنس مخالف است و از آنجا که عشق و پیوند رمانتیک میان دو همجنس نیز می تواند رخ دهد، پس آمیزش جنسی با همجنس نیز طبیعی است.

شیطان پرستی و سایر دیدگاه ها

در فلسفه ها و جریاناتی مانند شیطان پرستی، هر نوع آمیزش جنسی که بین دو فرد بالغ و رضایتمند انجام شود، پذیرفتنی است و همجنس گرایی نیز منعی ندارد. آن ها از قانونی شدن ازدواج همجنس گرایان حمایت می کنند. این دیدگاه ها بر آزادی فردی و خودمختاری در مسائل جنسی تأکید دارند و با هرگونه ممنوعیت یا محدودیت مذهبی در این زمینه مخالفند.

نتیجه گیری

لواط، به عنوان آمیزش جنسی میان دو مرد، در اسلام از گناهان کبیره شمرده شده و دلایل تحریم آن ریشه های عمیقی در مبانی دینی، فلسفه اخلاقی و پیامدهای اجتماعی دارد. از منظر اسلام، این عمل با فطرت انسانی و نظام خلقت الهی که زن و مرد را مکمل یکدیگر آفریده، در تضاد است. یکی از مهم ترین حکمت های تحریم، جلوگیری از قطع نسل و تضمین بقای نوع بشر است، چرا که لواط به طور ذاتی فاقد قابلیت تولید مثل است. همچنین، این عمل مفاسد گسترده ای در سطح جامعه به بار می آورد؛ از جمله اخلال در نظام ازدواج و خانواده، شیوع بی بندوباری و تضعیف ارزش های اخلاقی که در نهایت به فروپاشی بنیان های اجتماعی و اخلال در تدبیر و نظم عالم منجر می شود.

در طول تاریخ، فقهای شیعه و اهل سنت بر حرمت لواط اجماع داشته اند و برای آن مجازات های شرعی سختی را تعیین کرده اند که نشان دهنده شدت قبح این عمل از منظر شریعت است. در عین حال، در عصر حاضر، با ظهور مفهوم مدرن همجنس گرایی به عنوان یک گرایش یا هویت، نواندیشان دینی به تمایز میان لواط (به عنوان یک عمل جنسی خاص، که اغلب در گذشته با تجاوز یا بچه بازی همراه بوده) و همجنس گرایی (به عنوان گرایش درونی) پرداخته اند تا ابعاد پیچیده تر موضوع را روشن سازند.

بررسی دیدگاه سایر ادیان ابراهیمی نشان می دهد که یهودیت و مسیحیت نیز به طور سنتی اعمال همجنس خواهانه را ممنوع می دانند، گرچه در برخی مذاهب و کلیساها، دیدگاه های منعطف تری پدیدار شده است. در ادیانی چون بودیسم و هندوئیسم، موضع گیری ها متفاوت و گاهی با پذیرش بیشتری همراه بوده است. هدف نهایی ادیان از وضع این احکام، حفظ سلامت فرد و جامعه و صیانت از نظام الهی هستی است.