گورستان هواپیماها

گورستان هواپیماها، مجموعه ای عظیم از هواپیماهای نظامی و مسافربری بازنشسته یا از کار افتاده است که در مناطق وسیعی، معمولاً بیابانی و خشک، نگهداری می شوند. بزرگترین و شناخته شده ترین این مجموعه ها، گروه نگهداری و بازسازی هوافضای 309 (AMARG) است که با نام بونیارد (Boneyard) نیز شناخته می شود و در نزدیکی توسان، آریزونا در ایالات متحده آمریکا قرار دارد. این مکان نه تنها برای ذخیره سازی، بلکه برای بازیافت قطعات و حتی بازسازی هواپیماها کاربرد دارد و نقش مهمی در مدیریت ناوگان هوایی ایفا می کند.

این مراکز، که گاهی به دلیل وسعت و تعداد زیاد هواپیماهای انباشته شده، به قبرستان هواپیما تشبیه می شوند، در واقع پایگاه هایی استراتژیک برای نگهداری، بازیافت و حتی احیای مجدد هواپیماهای مختلف هستند. آن ها نه تنها فضایی برای پایان عمر عملیاتی یک پرنده آهنین فراهم می کنند، بلکه به عنوان یک منبع مهم برای قطعات یدکی و مواد اولیه عمل می کنند.

گورستان هواپیما چیست

تعریف گورستان هواپیما

گورستان هواپیما، به زبان ساده، محلی وسیع است که برای نگهداری تعداد زیادی از هواپیماهای از رده خارج شده، بازنشسته، یا آن هایی که به دلایل مختلفی نیاز به ذخیره سازی طولانی مدت دارند، اختصاص یافته است. این مکان ها معمولاً در مناطق بیابانی و خشک با رطوبت کم قرار دارند تا از خوردگی و زنگ زدگی بدنه و قطعات هواپیماها جلوگیری شود. نام رسمی بزرگترین این مجموعه ها، گروه نگهداری و بازسازی هوافضای 309 (309th Aerospace Maintenance and Regeneration Group) یا AMARG است که در پایگاه نیروی هوایی دیویس-مونتان در توسان، آریزونا واقع شده و به بونیارد (Boneyard) شهرت دارد.

این سایت ها شامل هزاران هواپیما از انواع مختلف، از جنگنده های نظامی گرفته تا هواپیماهای غول پیکر مسافربری هستند که در ردیف های منظم چیده شده اند. بسیاری از این هواپیماها با پوشش های محافظتی خاصی، معمولاً به رنگ سفید، محافظت می شوند تا نور خورشید را منعکس کرده و از آسیب های ناشی از حرارت و گرد و غبار در امان بمانند. این مراکز فراتر از یک مکان نگهداری ساده، نقش مهمی در چرخه عمر هواپیماها ایفا می کنند.

هدف از گورستان هواپیما

هدف اصلی از ایجاد گورستان های هواپیما، مدیریت بهینه و پایدار ناوگان هوایی است. این مکان ها چندین کارکرد حیاتی دارند. نخست، آن ها فضایی برای نگهداری هواپیماهایی فراهم می کنند که عمر عملیاتی خود را به پایان رسانده اند اما ممکن است قطعات آن ها هنوز قابل استفاده باشد. این قطعات می توانند برای تعمیر و نگهداری سایر هواپیماهای در حال خدمت، به کار گرفته شوند و هزینه های عملیاتی را به شکل قابل توجهی کاهش دهند.

ثانیاً، بسیاری از هواپیماهای موجود در این گورستان ها، به خصوص هواپیماهای نظامی، در شرایطی نگهداری می شوند که در صورت نیاز اضطراری، بتوانند مجدداً به خدمت بازگردند. این قابلیت بازسازی یا احیا به کشورها این امکان را می دهد که در زمان های بحرانی، به سرعت توان هوایی خود را تقویت کنند. علاوه بر این، این مراکز به عنوان یک سایت بزرگ بازیافت عمل می کنند؛ هواپیماهایی که دیگر هیچ کاربردی ندارند، به طور کامل اسقاط شده و مواد اولیه آن ها مانند آلومینیوم، تیتانیوم و سایر فلزات گران بها بازیافت می شوند. این فرآیند به کاهش ضایعات و حفاظت از منابع طبیعی کمک شایانی می کند.

بزرگترین گورستان های هواپیما در جهان

گورستان هواپیما در آمریکا

ایالات متحده آمریکا، به دلیل داشتن یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین نیروی هوایی در جهان، میزبان چندین گورستان هواپیما است که بزرگترین و معروف ترین آن ها در ایالت آریزونا قرار دارد. این منطقه به دلیل شرایط آب و هوایی ایده آل خود، یعنی خشکی و رطوبت بسیار کم، بهترین مکان برای نگهداری طولانی مدت هواپیماها بدون نگرانی از خوردگی است. مهم ترین این سایت ها، پایگاه نیروی هوایی دیویس-مونتان در توسان، آریزونا است که مرکز گروه نگهداری و بازسازی هوافضای 309 (AMARG) را در خود جای داده است. این مرکز به بونیارد (Boneyard) شهرت یافته و به عنوان بزرگترین گورستان هواپیما در جهان شناخته می شود.

در این سایت عظیم، هزاران هواپیما از انواع مختلف، از جنگنده های مافوق صوت گرفته تا بمب افکن های استراتژیک و هواپیماهای ترابری سنگین، به صورت منظم و در ردیف های طولانی نگهداری می شوند. این هواپیماها شامل مدل هایی نظیر F-16، B-52 و C-130 هستند. وجود چنین مرکزی به ارتش آمریکا امکان می دهد تا هواپیماهای مازاد یا بازنشسته را به صورت سازمان یافته مدیریت کرده و از قطعات آن ها برای پشتیبانی از ناوگان فعال استفاده کند. این مراکز نه تنها انبار عظیمی از ماشین آلات پرنده هستند، بلکه به عنوان یک منبع استراتژیک در مواقع لزوم عمل می کنند.

گورستان هواپیما دیویس-مونتان

گورستان هواپیما دیویس-مونتان، که به طور رسمی 309th Aerospace Maintenance and Regeneration Group (AMARG) نامیده می شود، قلب تپنده مدیریت ناوگان هوایی ایالات متحده پس از بازنشستگی است. این مرکز در نزدیکی توسان، آریزونا واقع شده و بیش از 2,600 هکتار زمین را پوشش می دهد. در این وسعت خیره کننده، بیش از 4,400 هواپیما، که عمدتاً متعلق به ارتش و دولت ایالات متحده هستند، نگهداری می شوند. این مجموعه در سال 1946، پس از پایان جنگ جهانی دوم، زمانی که ایالات متحده تعداد زیادی هواپیمای مازاد داشت که دیگر مورد نیاز نبودند، تأسیس شد.

انتخاب این مکان به دلیل آب و هوای خشک و گرم آن بود که به طور طبیعی از خوردگی و زنگ زدگی جلوگیری می کند. هواپیماها در ردیف ها و ستون های منظم چیده شده اند و بسیاری از آن ها با یک رنگ سفید مخصوص پوشانده شده اند که نور خورشید را منعکس کرده و آن ها را از گرما و گرد و غبار محافظت می کند. این ویژگی های محیطی و روش های نگهداری خاص، تضمین می کنند که هواپیماها حتی پس از سال ها ذخیره سازی، در شرایطی مناسب برای بازیافت قطعات یا حتی بازگشت به خدمت باقی بمانند. این مرکز نه تنها یک گنجینه تاریخی از هوانوردی است، بلکه یک منبع حیاتی برای قطعات یدکی و بازیافت مواد اولیه به شمار می رود.

گورستان هواپیما منطقه ۵۱

برخلاف تصور رایج و شایعاتی که پیرامون منطقه 51 (Area 51) وجود دارد، این مکان در نوادا به عنوان یک گورستان هواپیما در معنای سنتی آن شناخته نمی شود. منطقه 51 یک پایگاه نظامی فوق محرمانه نیروی هوایی ایالات متحده است که عمدتاً برای توسعه، آزمایش و ارزیابی هواپیماها و سیستم های تسلیحاتی پیشرفته و فوق سری استفاده می شود. ماهیت فعالیت های در این منطقه، حول تحقیق و توسعه فناوری های هوانوردی آینده است، نه نگهداری و اسقاط هواپیماهای بازنشسته.

گرچه ممکن است هواپیماهای آزمایشی یا مدل های اولیه که دیگر مورد نیاز نیستند در این پایگاه نگهداری شوند، اما این نگهداری به مقیاس و هدف یک گورستان هواپیمای رسمی مانند AMARG نیست. کارکرد اصلی منطقه 51، محرمانه نگه داشتن پروژه های نظامی پیشرفته است و نه مدیریت عمر مفید هواپیماها. بنابراین، انتساب عنوان گورستان هواپیما به منطقه 51، بیشتر به افسانه ها و گمانه زنی های عمومی بازمی گردد تا واقعیت های عملیاتی آن.

گورستان هواپیما در سایر نقاط جهان

علاوه بر ایالات متحده، چندین کشور دیگر نیز دارای مراکز نگهداری و اسقاط هواپیما هستند که می توان آن ها را نوعی گورستان هواپیما تلقی کرد، هرچند ممکن است به بزرگی و شهرت AMARG نباشند. این کشورها معمولاً دارای نیروی هوایی قابل توجه یا صنعت هوانوردی پیشرفته ای هستند. به عنوان مثال، در اروپا، برخی از کشورهای عضو ناتو دارای سایت هایی برای نگهداری هواپیماهای بازنشسته یا مازاد هستند. در روسیه نیز، به دلیل وسعت و تاریخ طولانی صنعت هوانوردی، مکان هایی برای نگهداری هواپیماهای قدیمی و از رده خارج شده وجود دارد.

استرالیا نیز دارای یک سایت نگهداری هواپیما در نزدیکی آلیس اسپرینگز است که به دلیل آب و هوای خشک خود، برای نگهداری هواپیماهای تجاری و مسافربری مناسب است. این سایت ها، اگرچه ممکن است به مقیاس نظامی AMARG نباشند، اما نقش مشابهی در مدیریت ناوگان هوایی و بازیافت منابع ایفا می کنند. هدف مشترک همه این مراکز، بهینه سازی منابع، کاهش ضایعات و در برخی موارد، حفظ توانایی برای بازگرداندن هواپیماها به خدمت در صورت لزوم است. این مراکز نشان دهنده چرخه عمر پیچیده و طولانی هواپیماها هستند که حتی پس از پایان عمر عملیاتی، همچنان می توانند ارزشمند باشند.

دلایل ایجاد گورستان های هواپیما

نگهداری هواپیماهای بازنشسته

یکی از دلایل اصلی ایجاد و توسعه گورستان های هواپیما، نیاز به نگهداری سازمان یافته هواپیماهایی است که عمر عملیاتی خود را به پایان رسانده اند. هواپیماها، چه نظامی و چه مسافربری، پس از سال ها خدمت و رسیدن به حداکثر ساعات پرواز یا فرسودگی ساختاری، بازنشسته می شوند. نگهداری این هواپیماها در یک محیط کنترل شده و مناسب، اهمیت زیادی دارد. این کار مانع از پراکندگی و رها شدن آن ها در نقاط مختلف می شود و امکان بازیافت قطعات یا مواد اولیه را فراهم می آورد. در واقع، بسیاری از هواپیماهای بازنشسته هنوز دارای قطعات ارزشمندی هستند که می توانند برای تعمیر و نگهداری هواپیماهای مشابه که هنوز در حال پرواز هستند، استفاده شوند.

این رویکرد به کاهش هزینه های عملیاتی و افزایش طول عمر ناوگان فعال کمک شایانی می کند. علاوه بر این، برخی از این هواپیماها، به خصوص مدل های نظامی، به عنوان ذخیره استراتژیک نگهداری می شوند. این بدان معناست که در صورت بروز بحران های بزرگ یا نیاز فوری به افزایش توان نظامی، می توان آن ها را بازسازی و مجدداً به خدمت بازگرداند. این قابلیت، یک مزیت تاکتیکی و اقتصادی مهم برای نیروهای مسلح محسوب می شود.

اسقاط و بازیافت قطعات هواپیما

گورستان های هواپیما، فراتر از یک محل نگهداری ساده، به عنوان مراکز پیشرفته اسقاط و بازیافت عمل می کنند. هواپیماهایی که دیگر هیچ امیدی به بازگشت به خدمت ندارند یا قطعاتشان نیز برای استفاده مجدد مناسب نیست، به طور کامل دمونتاژ می شوند. این فرآیند شامل جداسازی تمامی اجزا، از موتورها و بال ها گرفته تا تجهیزات داخلی و سیم کشی ها است. هر قطعه ای که قابلیت بازیافت یا فروش مجدد داشته باشد، از بدنه جدا شده و به دقت طبقه بندی می شود.

مواد با ارزش مانند آلومینیوم، تیتانیوم، فولاد و سایر فلزات کمیاب، از بدنه هواپیما استخراج شده و برای بازیافت و ورود مجدد به چرخه تولید آماده می شوند. این کار نه تنها به حفاظت از منابع طبیعی کمک می کند، بلکه از لحاظ اقتصادی نیز بسیار سودمند است، زیرا هزینه تولید مواد اولیه جدید را کاهش می دهد. علاوه بر این، قطعات الکترونیکی، سیم کشی ها و حتی صندلی ها و تجهیزات کابین نیز در صورت امکان بازیافت یا برای فروش به شرکت های دیگر آماده می شوند. این فرآیند بازیافت جامع، نقش مهمی در پایداری صنعت هوانوردی ایفا می کند.

نگهداری اضطراری هواپیماها

یکی از کارکردهای حیاتی و کمتر شناخته شده گورستان های هواپیما، فراهم آوردن محلی برای نگهداری اضطراری هواپیماها در شرایط خاص است. این شرایط می تواند شامل کاهش بودجه دفاعی، تغییر در استراتژی های نظامی، یا حتی بحران های اقتصادی و بیماری های همه گیر باشد که منجر به کاهش تقاضا برای پروازهای تجاری می شود. در چنین مواقعی، شرکت های هواپیمایی یا نیروهای نظامی ممکن است تصمیم بگیرند که بخشی از ناوگان خود را به طور موقت از خدمت خارج کرده و در این مراکز نگهداری کنند.

این نوع نگهداری، که گاهی به آن خواباندن هواپیما نیز گفته می شود، با هدف حفظ هواپیما در شرایطی است که بتوان در آینده نزدیک یا میان مدت، آن را مجدداً به خدمت بازگرداند. در این حالت، هواپیماها با دقت خاصی آماده سازی می شوند؛ مایعات عملیاتی تخلیه شده، ورودی ها و خروجی ها مسدود می شوند و با پوشش های محافظتی پوشانده می شوند تا از آسیب های محیطی جلوگیری شود. این قابلیت انعطاف پذیری، به سازمان ها اجازه می دهد تا در مواجهه با نوسانات اقتصادی یا تغییرات استراتژیک، ناوگان خود را به طور مؤثر مدیریت کنند و از تحمیل هزینه های سنگین نگهداری فعال یا فروش اضطراری جلوگیری کنند.

انواع هواپیماها در گورستان

هواپیماهای نظامی در گورستان

بخش عمده ای از هواپیماهای موجود در گورستان ها، به ویژه در مراکزی مانند AMARG در آمریکا، هواپیماهای نظامی هستند. این شامل طیف وسیعی از هواپیماها می شود: از جنگنده های مافوق صوت مانند F-16، F-4 و F-15 گرفته تا بمب افکن های استراتژیک غول پیکر نظیر B-52 و B-1، هواپیماهای ترابری سنگین مانند C-130 و C-5، و همچنین هواپیماهای شناسایی، سوخت رسان و بالگردها. این هواپیماها به دلایل مختلفی به این مراکز منتقل می شوند؛ برخی به دلیل پایان عمر عملیاتی یا فرسودگی، برخی به دلیل جایگزینی با مدل های جدیدتر و پیشرفته تر، و بعضی دیگر به عنوان بخشی از توافق نامه های کاهش تسلیحات.

نگهداری هواپیماهای نظامی در این سایت ها، به نیروهای مسلح امکان می دهد تا در صورت نیاز، به سرعت آن ها را بازسازی و به خدمت بازگردانند. این قابلیت فعال سازی مجدد (reactivation) به خصوص در زمان های بحرانی یا تغییرات ژئوپلیتیکی، ارزش استراتژیک بالایی دارد. علاوه بر این، قطعات این هواپیماها به عنوان منبعی حیاتی برای تعمیر و نگهداری هواپیماهای مشابهی که هنوز در حال خدمت هستند، استفاده می شوند که به کاهش هزینه های عملیاتی و لجستیکی کمک شایانی می کند. این هواپیماها نه تنها نمایانگر تاریخچه پرواز نظامی هستند، بلکه به عنوان یک منبع پشتیبانی حیاتی برای ناوگان فعال عمل می کنند.

هواپیماهای مسافربری در گورستان

گرچه بخش عمده ای از هواپیماهای موجود در گورستان های بزرگ نظامی هستند، اما تعداد قابل توجهی از هواپیماهای مسافربری نیز در این مراکز یا سایت های مشابه نگهداری می شوند. این هواپیماها معمولاً به دلایل اقتصادی یا فنی از خدمت خارج می شوند. عواملی مانند قدیمی شدن مدل، افزایش هزینه های نگهداری و مصرف سوخت بالا در مقایسه با مدل های جدیدتر، یا حتی ورشکستگی خطوط هوایی، می توانند منجر به بازنشستگی یک هواپیمای مسافربری شوند. در طول بحران های جهانی مانند همه گیری کووید-19، بسیاری از خطوط هوایی مجبور شدند بخش بزرگی از ناوگان خود را به دلیل کاهش شدید تقاضا برای پرواز، به طور موقت در این گورستان ها پارک کنند.

هواپیماهای مسافربری در این سایت ها نیز مانند همتایان نظامی خود، با دقت آماده سازی می شوند تا از آسیب های محیطی در امان بمانند. برخی از آن ها برای نگهداری طولانی مدت با هدف بازگشت به خدمت در آینده (پس از بهبود شرایط اقتصادی یا فروش به خطوط هوایی دیگر) آماده می شوند. اما بسیاری دیگر سرنوشتی مشابه هواپیماهای نظامی فرسوده دارند: قطعات قابل استفاده آن ها جدا شده و برای تعمیر و نگهداری سایر هواپیماها به فروش می رسند، و در نهایت بدنه آن ها برای بازیافت مواد اولیه اسقاط می شود. این فرآیند، نقش مهمی در مدیریت چرخه عمر هواپیماهای تجاری و کاهش اثرات زیست محیطی ایفا می کند.

تصاویر و ویدیوهای خیره کننده

گالری عکس گورستان هواپیما

گورستان های هواپیما، به ویژه بونیارد در آریزونا، مناظری واقعاً خیره کننده و گاهی سورئال را به نمایش می گذارند. هزاران هواپیما در ردیف های منظم و طولانی، زیر نور آفتاب سوزان بیابان، تصویری بی نظیر از عظمت مهندسی و پایان یک دوره را رقم می زنند. این تصاویر نه تنها از نظر بصری جذاب هستند، بلکه داستانی از پیشرفت فناوری، قدرت نظامی و تحولات اقتصادی را روایت می کنند. عکس هایی که از این مکان ها گرفته شده اند، معمولاً وسعت عظیم این سایت ها و تعداد بی شمار هواپیماهای پارک شده را به خوبی نشان می دهند.

تنوع مدل های هواپیما، از جنگنده های کوچک و چابک گرفته تا بمب افکن های غول پیکر و هواپیماهای مسافربری با بدنه های براق و سفید، هر کدام به نوبه خود گواه یک دوران در تاریخ هوانوردی هستند. این گالری های عکس، اغلب شامل نماهای هوایی هستند که مقیاس واقعی این مجموعه ها را به تصویر می کشند و بازدیدکنندگان را به سفری بصری در میان این شهر هواپیماها دعوت می کنند. بسیاری از این تصاویر، به دلیل زاویه های خاص و نورپردازی طبیعی بیابان، حسی از آرامش پس از طوفان یا حتی نوعی زیبایی غم انگیز را منتقل می کنند که برای علاقه مندان به هوانوردی و عکاسان، بسیار جذاب است.

ویدیوی هوایی از گورستان هواپیما

مشاهده گورستان هواپیماها از طریق ویدیوهای هوایی، تجربه ای کاملاً متفاوت و عمیق تر از تماشای عکس ها ارائه می دهد. پهپادها و بالگردها می توانند بر فراز این سایت های عظیم پرواز کرده و نماهای پانورامیک و متحرکی را ثبت کنند که وسعت و نظم این مجموعه ها را به شکلی بی سابقه به نمایش می گذارد. این ویدیوها به بیننده اجازه می دهند تا در میان ردیف های بی پایان هواپیماها حرکت کند، جزئیات هر هواپیما را از بالا مشاهده کرده و مقیاس واقعی این شهر هواپیماها را درک کند.

ویدیوهای هوایی اغلب شامل نماهایی از هواپیماهای نظامی و مسافربری هستند که با دقت در کنار یکدیگر چیده شده اند، برخی با پوشش های محافظتی سفید درخشان و برخی دیگر با رنگ آمیزی اصلی خود که زیر آفتاب بیابان کمی رنگ باخته اند. این تصاویر متحرک، حس حرکت و زندگی را به این مکان های ساکت می بخشند و نشان می دهند که چگونه این هواپیماها، حتی در حالت بازنشستگی، هنوز بخشی از یک سیستم بزرگتر و پیچیده تر هستند. تماشای این ویدیوها، به خصوص برای کسانی که امکان بازدید حضوری ندارند، راهی عالی برای درک عظمت و پیچیدگی این گورستان های هوایی است.

بازدید از گورستان هواپیماها

امکان بازدید عمومی

یکی از سؤالات متداول درباره گورستان های هواپیما، به خصوص بونیارد در آریزونا، امکان بازدید عمومی از آن ها است. پاسخ این است که بله، امکان بازدید از بزرگترین گورستان هواپیما در توسان، آریزونا (AMARG) برای عموم مردم وجود دارد، اما این بازدیدها تحت قوانین و محدودیت های خاصی انجام می شود. از آنجایی که این مکان یک پایگاه نظامی فعال است، بازدیدکنندگان نمی توانند به صورت آزادانه در آن گشت و گذار کنند. تورهای بازدید معمولاً توسط موزه های محلی، مانند موزه هوافضای پيما (Pima Air & Space Museum)، سازماندهی می شوند.

بازدیدکنندگان باید از قبل برای رزرو نوبت اقدام کنند و از قوانین امنیتی دقیقی پیروی کنند. این تورها معمولاً شامل یک اتوبوس می شوند که بازدیدکنندگان را در مسیرهای مشخصی در داخل پایگاه هدایت می کند و راهنمایان نیز توضیحات لازم را ارائه می دهند. این تجربه، فرصتی بی نظیر برای دیدن هزاران هواپیما از نزدیک و درک عظمت این مجموعه است. با این حال، به دلیل ماهیت نظامی سایت، عکاسی ممکن است در برخی مناطق محدود باشد و همیشه باید به دستورالعمل های راهنمایان و پرسنل امنیتی توجه کرد.

بزرگترین گورستان هواپیما در جهان، AMARG در توسان، آریزونا، نه تنها یک محل نگهداری، بلکه یک مرکز بازیافت و ذخیره استراتژیک برای هزاران هواپیما است که امکان بازدید عمومی از آن تحت شرایط خاص وجود دارد.

تورهای مجازی از گورستان هواپیما

برای کسانی که امکان بازدید حضوری از گورستان های هواپیما را ندارند، تورهای مجازی و منابع آنلاین فراوانی وجود دارد که تجربه مشابهی را ارائه می دهند. با پیشرفت تکنولوژی، بسیاری از وب سایت ها، موزه ها و پلتفرم های ویدیویی، تورهای مجازی سه بعدی، ویدیوهای با کیفیت بالا (از جمله نماهای پهپادی) و گالری های عکس گسترده ای را از این مکان ها منتشر کرده اند. این منابع به کاربران اجازه می دهند تا از هر کجای جهان، به صورت مجازی در میان ردیف های هواپیماها قدم بزنند و جزئیات آن ها را مشاهده کنند.

تورهای مجازی اغلب شامل اطلاعات تاریخی و فنی درباره انواع هواپیماهای موجود، نحوه نگهداری آن ها و فرآیندهای بازیافت می شوند. این امکانات به علاقه مندان به هوانوردی، دانشجویان و حتی عموم مردم کمک می کند تا با این پدیده های منحصر به فرد آشنا شوند و از عظمت و پیچیدگی آن ها لذت ببرند، بدون اینکه نیازی به سفر به مناطق دورافتاده بیابانی داشته باشند. این تورها، راهی عالی برای کشف اسرار و زیبایی های این مکان های خاص هستند و دانش و آگاهی عمومی را درباره نقش حیاتی آن ها در صنعت هوانوردی افزایش می دهند.

سوالات متداول

بزرگترین گورستان هواپیما در کدام کشور قرار دارد؟

بزرگترین گورستان هواپیما در جهان، که به نام بونیارد (Boneyard) یا گروه نگهداری و بازسازی هوافضای 309 (AMARG) شناخته می شود، در ایالات متحده آمریکا و در نزدیکی شهر توسان، ایالت آریزونا قرار دارد.

آیا امکان بازدید از گورستان هواپیماها وجود دارد؟

بله، امکان بازدید از بزرگترین گورستان هواپیما در توسان، آریزونا وجود دارد. این بازدیدها به صورت تورهای سازمان یافته توسط موزه های محلی انجام می شود و نیازمند رزرو قبلی و رعایت قوانین امنیتی است.

هواپیماهای موجود در گورستان چه سرنوشتی پیدا می کنند؟

هواپیماهای موجود در گورستان ها سرنوشت های مختلفی دارند. برخی برای نگهداری طولانی مدت و احتمالا بازگشت به خدمت در آینده آماده می شوند، در حالی که برخی دیگر برای جداسازی قطعات یدکی و بازیافت مواد اولیه ارزشمند خود اسقاط می شوند.

چرا اغلب گورستان های هواپیما در مناطق بیابانی هستند؟

اغلب گورستان های هواپیما در مناطق بیابانی قرار دارند زیرا آب و هوای خشک و رطوبت پایین این مناطق به طور طبیعی از خوردگی، زنگ زدگی و رشد قارچ جلوگیری می کند و شرایط ایده آلی برای نگهداری طولانی مدت هواپیماها فراهم می آورد.

چه تعداد هواپیما در بزرگترین گورستان های جهان نگهداری می شوند؟

در بزرگترین گورستان هواپیما در جهان، یعنی AMARG در توسان، آریزونا، بیش از 4,400 هواپیما از انواع مختلف نظامی و دولتی نگهداری می شوند که این تعداد آن را به بزرگترین مجموعه هواپیماهای ذخیره شده در دنیا تبدیل کرده است.