روزنامه جمهوری اسلامی: طالبان مشغول پاکسازی قومی و شیعه کشی است؛ ایران هم سکوت می کند

به گزارش سقف شیبدار، خبر این جنایت توسط رسانه های دولتی و رسمی کشورمان بدون آنکه حساسیتی نسبت به آن نشان داده شود منتشر شد و مسیولان جمهوری اسلامی نیز از کنار آن گذشتند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: این روش متاسفانه در زمینه به شهادت رسیدن مردم بی گناه افغانستان در دوره جدید سلطه گروه تروریستی-تکفیری طالبان به یک رویه تبدیل شده و به نظر می رسد در قالب یک قرارداد نانوشته بنا بر اینست که مسیولان ایرانی در برابر مسلمان کشی در افغانستان سکوت کنند. براساس همین قرارداد نانوشته است که به صورت متناوب افراد و جمع هایی از مخالفان سلطه طالبان اعم از سنی و شیعه به شکل های مختلف توسط عناصری که در ظاهر مشخص نیست چه کسانی هستند جان خود را از دست می دهند و این جنایات که روشن است کار طالبان است در میان سکوت مرموز و حساب شده به فراموشی سپرده می شوند.

درباره این وقایع هولناک، نکات قابل تاملی وجود دارند که لازم است مورد توجه قرار گیرند. تامل مسیولین ارشد نظام جمهوری اسلامی در این نکات می تواند مانع وقوع حوادثی شود که آینده کشورمان را تهدید می کنند.

یک نکته اینست که تقریباً هر هفته یک حادثه تروریستی در افغانستان رخ می دهد که در اثر آن چندین نفر جان خود را از دست می دهند. با توجه به اینکه قربانیان این جنایات معمولاً از میان اهالی استان هرات و مناطق هزاره جات و شیعیان و همینطور ناراضیان اهل سنت و مخالفین سلطه طالبان هستند، کاملاً روشن است که گروه طالبان درصدد پاکسازی قومی، تصفیه مذهبی و ریشه کن ساختن مخالفین خود برآمده و این تصمیم را با قاطعیت اجرا می کند. این جنایت، با تمام موازین اسلامی، انسانی و بین المللی در تضاد است و سران طالبان باید به خاطر آن محاکمه و مجازات شوند.

نکته دوم اینست که برخلاف ادعای حاکمیت خودخوانده، طالبان با داعش تقسیم کار کرده اند و برای اینکه جنایات به نام حاکمیت ثبت نشود و به وجهه بین المللی آن لطمه نزند، آنها را به گردن داعش می اندازند و داعش نیز آنها را به گردن می گیرد. این واقعیت را تمام گروه های جهادی افغانستان بارها اعلام کرده اند و روشن ترین دلیل صحت آن اینست که حکومت خودخوانده طالبان هرگز هیچکس را به عنوان عامل این جنایات معرفی و مجازات نمی کنند. رسوایی بزرگ جدیدی که گریبانگیر طالبان شده اینست که امیرخان متقی وزیر خارجه این گروه تروریستی هفته گذشته مدعی شد اصولاً داعش در افغانستان حضور ندارد و در همان حال حکومت خودخوانده طالبان جنایت های داخل افغانستان را به گردن داعش می اندازد!

نکته سوم اینست که حکومت خودخوانده طالبان ادعا می کند افغانستان در امنیت کامل قرار دارد و این ادعا را در بوق و کرنا می کند و از امتیازات خود می داند ولی برخلاف این ادعا مرتباً اخبار انفجار و ترور از نقاط مختلف این کشور به گوش می رسد. شورای امنیت سازمان ملل نیز در گزارش خود از وضعیت فعلی افغانستان تحت سلطه طالبان اعلام کرد 20 گروه تروریستی در این کشور حضور دارند بطوری که آن را به کانون تروریسم منطقه تبدیل کرده اند. تامل برانگیزترین واقعیت اینست که گروه طالبان امکانات را برای حضور این گروه های تروریستی فراهم ساخته و آنها را برای برنامه های آینده خود در منطقه آماده می کند.

چهارمین نکته به ایران مربوط است که چند سوال مهم را در خود دارد.

یک سوال اینست که اگر وظیفه نظام جمهوری اسلامی اینست که در برابر کشتار مسلمانان ساکت نباشد کمااینکه به این وظیفه اسلامی به درستی در مورد فلسطین و جنایات صهیونیست ها عمل می کند، چرا در قبال کشتار مردم مسلمان افغانستان چنین احساس مسیولیتی ندارد؟ سوال دیگر اینست که میان گروه تروریستی-تکفیری طالبان که حتی شورای امنیت سازمان ملل نیز افغانستان تحت سلطه آن را یک کانون خطر برای منطقه می داند چه فرقی با رژیم صهیونیستی وجود دارد که مسیولین ما معتقد به مدارا با این گروه تروریستی هستند؟ سوال سوم اینکه چرا طالبان، داعش، القاعده و سایر گروه های تروریستی تکفیری از ابتدای تاسیسشان تاکنون حتی یک گلوله به سوی رژیم صهیونیستی شلیک نکرده اند و چرا با اینکه در وابسته بودن طالبان به صهیونیسم بین الملل تردیدی وجود ندارد، جمهوری اسلامی ایران با این گروه نرد عشق می بازد؟

و پنجمین نکته اینکه مردم ایران مدتهاست که خطر نفوذ عناصر وابسته به طالبان را در نقاط مختلف ایران احساس می کنند. این احساس خطر تاکنون به شکل های مختلف از طریق رسانه ها و افراد صاحب نظر به مسیولین گوشزد شده و حتی در موارد زیادی ارتکاب جنایت در ایران توسط نفوذی های طالبان به اثبات رسیده است، با اینحال معلوم نیست چرا مسیولان حاضر نیستند به طالبان از گل نازک تر بگویند و این به یک معما تبدیل شده است. اکنون سوال مهم اینست که بالاخره معمای طالبان چه وقت حل خواهد شد؟